İçinde yazgının gizlendiği boş anlar vardır. Onlar bir gün gelir kara fırtına bulutları gibi yükselir, sonra yine uzaklaşırlar. Ancak onlar inatçıdır, hiç kaybolmazlar. Kapkara bir duman misali yükseklere çıkarlar; donuk, gri, hüzün dolu, insan yaşamının üzerinde beklerler. İkide bir öfkeyle yumruklarını kaldırıp ihtar ederler.