ZEHRAM
Bulutlar silüetini resmediyor
Güneş yanaklarına tebessüm kondururyor
Kaşların en nadir kuşların kanatlarında
Saçının her bir teli rüzgarın kollarında
Koşuyor gecenin en parlak yıldızlarına
Bana gel Zehram en güzel tokalar dudaklarımın arasında
Endişe etmesin o minik kalbin
Ana şefkatiyle sana ninniler söylerim
Zehram aş tepeleri var haneme
Var sevdiğinin kalbine
Savur efsunkar bakışlarını evimin her köşesine
Nakışını işle kalbime
Donat sofralarımı tebessümünle
Bir avuç aşk ikram et bu gönül dilencisine
Pamuktan yumuşak elini bas yaralarımın üstüne
Güzelleşsin kabuk tutan acılarım
Aydınlığa kavuşsun en karanlık yanım
Yahut bırak beni karanlıklarda boğulayım
Zehram boğulayım.
Sayfa 9 - Tilki Kitap
Masal/hayat
Annem, evi, babamı ve bizi terk ettiğinde ben altı yaşında, abim sekiz yaşındaydı. Annemin babamı terk etmesini o yaşta bile anlamıştım da, bizi terk etmesini anlamamıştım. Anne çocuklarını terk eder miydi?
Babam, annemi döverdi. Babam beni, abimi döverdi. Ben o yaşlarda babalar döver diye biliyordum. Babalar döver…
Anneler olmayınca, evlerin
Hakkımı Helal Etmiyorum
Annem, evi, babamı ve bizi terk ettiğinde ben altı yaşında, abim sekiz yaşındaydı. Annemin babamı terk etmesini o yaşta bile anlamıştım da, bizi terk etmesini anlamamıştım. Anne çocuklarını terk eder miydi?
Babam, annemi döverdi. Babam beni, abimi döverdi. Ben o yaşlarda babalar döver diye biliyordum. Babalar döver…
Anneler olmayınca,
Benim Zehram, sana yazdığım son mektubu Çatalca cümleleriyle bitirmiştim. Çatalca varsa İstanbul vardı ve İstanbul varsa Osmanlı vardı. Neye baksak İstanbul'u koruyorduk aslında çünkü hangi yola girsek sonu İstanbul'a çıkıyordu. Biz de emaneti korumaya gelmiş, kıyamete gözümüz kapalı girmiştik. Fakat anladım ki benim kıyamet sandığım yalnızca bir kamet, bir küçük kıyametmiş. Asıl mahşer arkada kaynıyormuş. Bunu anlamam için iki gün yetti. Şimdi soğuk bir çadırda, Gülcemal'e binerken elime tutuşturduğun bu deftere başlıyorum. Çünkü yaşadıklarımı mektup kâğıtlarına aktarıp da sana, size yollayamam artık. Bir vadi ağzında ciğerlerimi sökerek haykırdığımda hissettiğim ne ise onu ancak bu deftere yazabilirim.
@_ykz_❤❤🦋
aşkm benim iyiki dogdun nice mutlu senelere knkm 💫❣doğum günün kutlu olsun Seninle bayadir dostlugumuz hata kardesligimiz var beybi 💕❤ her zmn yan yana olduk seninle bazi sıkıntılarimiz vardi ikimizde birbirilize soylemedik Yeni yaşin hic uzulmeme dilegiyle hem mutlu ol askm💞💞 belkide kaç kisi arasindzn hep mitlu olmayi hakediyosun hiç kimseye takma kalbini dinle Allah uzun ömurler versin askm iyiki dogdun seni cok seviyorum ama cok seviyroum prensesim
Doğum günün kutlu olsun ZEHRAM ASKM SEVIYOM LN SENI ❤♾💖
Ey gönül denizim, Fatıma Zehra’m, biz cefa gördükçe vefa eyleyenlerdeniz. Zulme sabırla dayananlar, zalime sultan olur. Nasıl ki zindan Yusuf Peygamberin örnekliğinin basamağı olmuşsa, şimdi de sabrederek davet edildiğin yerde iman incilerini yüreği karanlıkta olanaklara göstermelisin. Bizler fani rüyanın değil, baki rüyanın Ashab-ı Kehf’iyiz.
Sayfa 140
ZEHRAM
...
Bir avuç aşk ikram et bu gönül dilencisine
Pamuktan yumuşak elini bas yaralarımın üstüne
Güzelleşsin kabuk tutan acılarım
Aydınlığa kavuşsun en karanlık yanım
...
Sayfa 9
Böyle o kadar coksun ki icimde o kadar heryerdesin ki ,ne yapsam?nasıl anlatsam ? Saatlerce konuşsam senin hakkında yine bitmessin sanki,gözlerine baksam saatlerce ,gülüşünü izlesem...yine de doymam sana . Saatlerce birine anlatsam gözlerini ,susmak bilmem .ama kendimden bile kıskanırım seni. O kadar yoğun geliyor ki her şey.icimdeki sevgi
TORUNUMUN ADI MASAL
Elif öğretmen olmuş, evlenmişti. Bir kız torunum olmuştu. İsmini Hayat koymayı çok istemişlerdi. İzin vermedim. Elif, “O zaman torunun ismi Masal, olacak” dedi. Torunumun ismi, Masal. Zehra’m benim küçük kızım, veteriner olmuştu. “Hayat abla, hangi hayvan huzursuzluk yapsa, masal anlatıyorum, sakinleşiyor” diyordu. Zehra da evlenmişti. Bir erkek torunum olmuştu. Torunuma masallarımda ki, Masal’ın arkadaşının ismini koymuştu. Kahraman.
Gerçek hayattan esinlenmiş etkileyici bir öykü…
Annem, evi, babamı ve bizi terk ettiğinde ben altı yaşında, abim sekiz yaşındaydı. Annemin babamı terk etmesini o yaşta bile anlamıştım da, bizi terk etmesini anlamamıştım. Anne çocuklarını terk eder miydi?
Babam, annemi döverdi. Babam beni, abimi döverdi. Ben o yaşlarda babalar döver diye biliyordum. Babalar döver…
Anneler olmayınca, evlerin
