"Her ikisini de görüyordum. Babam anneme iyi davranıyor, onu güldürüyordu.. Mutluluk çok kolaydı. Babamın iyi davranması yetiyor, böylece annem mutlu oluyordu ve biz çocuklar da onunla birlikte mutlu oluyorduk."
bir şey oldu sonra içimde. "nasıl da ağırlaştı hava, herhalde bastıracak birden" der demez inen yağmur gibi bi şey. karnım buruldu. kaburgalarımı çatırdatan bir ağlama nöbeti geldi.