Neden, neden alnındaki yıkkınlık,
Bakışlarındaki öldürgen buğu?
Kaç yol ağlamaklı oluyorum geceleri...
Nasıl da almış aklımı,
Sürmüş ,filiz vermiş içimde sevdan,
Dost, düşman söz eder kendi kavlince, Kınamak ,Yiğit başına.
Bu, ne ayıp, ne de yasak,
Öylece bir gerçek, kendi halinde,
Belki, yaşamama sebep...
Evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu.
Hani, kurşun sıksan geçmez geceden, Anlatamam, nasıl ıssız, karanlık...