Keç û Lawên Kurd
Tu dizanî ey weten, îro bo çi bêbeş î,
Bo çi destî şev nîşanî te dida nema reşî,
Bêjme te esbabê mezinî zillet û çarereşî,
Ciwanê Kurdan her li wextê meyê dikin xîretkêşî,
Wextê bade tê ser meclisê, navê Kurd tê ser ziman,
...
Miletê ciwanê wî sist be, mirî ye, najî,
Şadmanî textê jîn û tacê 'ezet nîne,
Ciwanê Kurdan
Pirsgirêka asîmilasyonê
Bi rastî ez hertim dibêjim:
Pirsgirêk di dijmin anjî kolonyalîstan de nîne lewra, ew karê xwe û erka xwe bi cih tînin.
Pirsgirêk di me Kurdan de ye, em di têgihiştina girîngiya ziman de nînin.
Wekî ku hemû tiştên ku tevdigerin û ji bo tevgera wan çawa quwetek/ dehfandin pêwîst be , ji bo mijara zimanê kurdî jî heman tişt lazim û hewceye .
Helbet ger ku em li zimanê xwe xwedî dernakevin,ew dê ji destên me biherike û qût bibe .
Û belkî bala we jî kişandî be :
Dema ku hûn bi kurdekî (Kurdiya wî çiqasî çewt be jî) re bi kurdî biaxivin, ew jî bi we re kurdî diaxive.
Anjî em bibêjin ku kurdek , bi we re bi zimanê kolonyalîstan biaxive û hûn jî li şûna wan zimanan zimanê dayikê bikar bînin,ew dê ji wê tevgera we sûd wergire.
Ez vê yekê wek : "bertek bandorê diafirîne" binav dikim.
Mirove qasê kêrê jîr nine hene
Mezinê me diben kî : Ker kere zivistanê rêya kû ketîye çamûre (ritam) havîne têda nare.
Zimanê me, nirxên me, hemû xweş in. Mirov ji xeynî axa xwe cihê jiyanê nîne. (girtebêje)