mektepte bize şiir ezberletmişlerdi.insan yaşadığı yerlerde beraber bulundugu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış;ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye,kopan keman telleri gibi sesler cıkarmaya baslar,her birinin gönlümüzden kopup ayrılması bir sızı uyandırırmıs.
bunu yazan sair ne kadar haklıymış..