Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Zeliha İbrahim

“En büyük umudum ağladığım kadar gülmektir; işimi bitirmek ve birini sevmeye çalışmak ve karşılığında sevgiyi kabul etme cesaretine sahip olmaktır.” Maya Angelou
Reklam
“Çünkü insan duygularını zamanında fark edemez. Daha sonra gelişir bu, dolayısıyla biz şimdiyle ilgili tüm duygularımızı yaşayamayız ancak geçmiştekileri yaşayabiliriz."
Virginia Woolf
Virginia Woolf
"Sosyal medya gerçek değil. Zorluk çeken herkes lütfen bunu unutmasın. Bazen tek duymanız gereken yalnız olmadığınızdır. "Bunu bilecek kadar çöküş ve tükenmişlik yaşadım: Kendiniz üzerinde yeterince çalışırsanız, travmalarınızı, tetikleyicilerinizi, sevinçlerinizi ve rutininizi anlamak için tek başınıza zaman harcarsanız, acınızı ve onunla nasıl baş edileceğini anlayabilir veya onun hakkında daha fazla şey öğrenebilirsiniz." Bella Hadid

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Memnuniyetsizlik
Memnuniyetsizlik iyi bir şeydir aslında. Memnuniyetsiz insanlar, dünyalarını değiştirmek ve daha iyi bir yer hâline getirmek, farklı kılmak için çaba harcarlar. Neil Gaiman
Neil Gaiman
Neil Gaiman
Kim yalnız değil ki? Hepimiz yalnız yaşıyoruz, Herkes yalnız kendi içinde, Hayatımızda sadece yalnızlık var. Hayatta hepimiz yolumuzu kaybetmiş, Ağlayarak yürüyoruz Ve hiç kimse duymuyor bizi. Miguel de Unamuno Bulgarca çevirisinden benim çevirimdir.
Reklam
Seni diğerlerinden farksız yapmaya tüm gücüyle gece gündüz çalışan bir dünyada, kendin olarak kalabilmek, dünyanın en zor savaşını vermek demektir. Bu savaş başladı mı, artık hiç bitmez. E. E. Cummings
Ağaçların arasındayken ben bilhassa söğüt ve yalancı keçiboynuzu, aynı şekilde kayın, meşe ve çamlar da sevincin izlerini öyle yayıyor ki etrafa beni kurtardıklarını düşüneceğim neredeyse, hem de her gün. Fazilet ve muhakemeye sahip olduğum bir ben inancından çok uzaktayım, hiç acelem yok gibi geçiyorum dünyadan, yavaşça yürüyor, etrafı selamlayıp duruyorum. Çevremde ağaçlar yapraklarını kımıldatıyor ve sesleniyor bana, “Kal biraz daha.” Işık, dallarının arasından süzülüyor. Yeniden seslenip “Bu kadar işte,” diyorlar, “bunu yapmaya, sakin sakin yaşamaya, ışıkla dolup parlamaya geldin sen de dünyaya.” Mary Oliver, “When I am Among the Trees,” Devotions: The Selected Poems of Mary Oliver, 2017. çeviri: smb / sermelix
"Bana öyle geliyor ki, hayatımın bir anlamı yok - artık dine yönelmem için, ya da kendimi içmeye vermem için çok geç. Ne için yaşadım? Düşünüyorum. Cevap bulamıyorum. Bütün bunların anlamı nedir? Gece yarısı yalnızlığımın en dehşetli anlarında bile kendimden daha fazla Katy'yi düşünüyorum. Anlıyorum ki o benden daha çok çekmiş. O zaman bir aydınlanma yaşıyorum, ki bir aydınlanmadır çaresi olmayan bir baş ağrısının üzerine aspirin içmek kadar faydalı. Benim yaşam amacım Katy'nin hayatına sunduğum ufacık yardımmış. Ruhsuz doğduğumu tekrar ediyorum sürekli. Ekliyorum, herkes ruhsuz. Diğerleri de öyle, ama onların çoğu bunu benim hissettiğim gibi hissetmeye başlamamış. Nasıl utanç verici, bunu şimdi, sonunda, artık hiçbir şey yapamayacağım bir zamanda, artık bazı şeyleri değiştirmem için fazlasıyla geç iken. Ama karanlıkta, zırhlı bir şövalye gibi iyimserlik bana doğru koşar: "Ama onu sevdiysen... (tabii ki, deli gibi sevmiştim!)... o zaman, ikiniz de bunun bir aşk olarak hatırlanması için yapmanız gereken tek şeyi yapmışsınız. Öyle değil mi? Zırhlı şövalye karanlığına geri döner. Evet, ağlıyorum, işin kötüsü, ikimizden kimse bu aşk için hiçbir şey yapmadı." "Fishing boat picture", Alan Sillitoe
"Her boş vakitte okumak insanı ahmaklaştırır, zihni felç eder” Okurken bir başka kimse bizim için düşünür: Biz sadece onun zihin sürecini takip etmekle yetiniriz. Nasıl ki yazmayı öğrenirken talebe öğretmen tarafından kalemle çizilmiş çizgileri takip eder, okurken de tıpkı bunun gibidir; düşünme işinin büyük bölümü zaten bizim için