DERYA
@Drymhmt
HANZALA YÜZÜNÜ DÖNENE DEK...
Mersin
Şanlıurfa, 12 Eylül 1995
157 okur puanı
Ekim 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
112 syf.
·
Puan vermedi
Dedikodu anlayışımızı değiştirmeliyiz sanırım kitaptan anladığım bu :))
Küçük bir kasabada herkesin tanıdığı biri hakkında ciddi bir dedikodu var ve bunu annesi ve kendisi dışında herkes biliyor. Ah Santiago belki o kadar çapkın olmasan senin öldürülmeyi hakkettiğini düşünmezlerdi.
Gabriel Garcia Marquez 'i 
Yüzyıllık Yalnızlık kitabı ile tanıdım gerçekten zor ve akıcı bir kitaptı buda aynı tadı bıraktı diyebilirim.
O kadar güzel kurgulanmış ki hem kitabı elinden bırakamıyorsun hem güçlü imgelerle olayı canlandırman keyifli oluyor. Kendimi bir sorgu odasında karakterleri sorgularken buldum hep ve bu beni daha dikkatli okumaya itiyordu. Çünkü bulmak istediğim cevaplar vardı.
Yazar Santiago'nun beyaz giymesine neden dikkat çekti onun masum olduğunu mu düşünmemizi istedi..?
Diğer yandan aşçının kızını köşelerde sıkıştırdığını belirtip çapkın olduğu mesajını da verdi bu neydi?
Hem sonra vahşice katledilişini anlatırken neden “İşin tuhafı, bıçak her defasında tertemiz çıkıyordu,” diyor ..?
Böyle soruların cevabını ararken kitabı elinizden düşüremiyorsunuz evet kitap sondan başlıyor ancak olay örgüsü ve bir soruşturma tarzında giden kurgu sizi kitaba konsantre ediyor.
Keyifle okudum. Okumak isteyenlerin mutlaka karakterleri not almalarını tavsiye ederim ;)
Filmi olduğunu biliyor muydunuz?
Kitabın baya canlandırılması olmuş bence içinde kitap dışı bir kurgu yoktu.
youtu.be/IpTfICG24KU
Okur Takip Önerileri
104 syf.
8/10 puan verdi
Az daha zorlasam 1 yılda okurdum kitabı herhalde :) talihsizlikler ve kitabı okumak için aşıranlar sonucu ancak ayık kafa ile okuyabildim.
Zincir öyküsünü kaç kez tekrarladım bilmiyorum. Hakan abinin güvercinler hakkında anlattıklarına ise epey şaşırdım sahi nerden biliyorsun yoksa sende mi kuşcusun:). Hele şu cilt bakımı ile ilgili tüyosu mükemmeldi. Yakın çevremde kuş besleyenler var sırf bu yüzden evini değiştirmeyen ailesi ile tartışan, cidden var bu işte bir iş bağımlılık gibi olmalı.
Satılık Melek Tüyü muhteşem bir hikayeydi gerçekten kurgusu falan bayıldım ama bitişi biraz kursağımda kaldı :)
Leyla Kokusu, sanki bu hikaye pek 
Hakan Sülün abinin kaleminden değil gibi yani burda yazdığı öyküler ve hikaye tamamlama etkinliklerin de okuduklarım onun tarzı bu değilmiş gibi hissettirdi.
Çok naif ve zarif bir öykücüktü. Leyla ve Hikmet'in tanışmalarında tepede açan mor çiçekler bana Harry Potter'ın bir öpüşme sahnesinde üstlerine doğru açan çiçekler sahnesini anımsattı.
Kuyruk Acısı, soluk soluğa okudum nie o kadar heycanlandım anlamadım.
Kelebekler, yorum yok :(
Evde Unutulan Bir Çift Göz, 
1984 karınca...
Atlı Karınca, deneme tadındaydı her duygu ve durumdan bir tutam gibi.
Hikayeye ismini veren öyküye geldim kitabı kapattım önce 
İshak okumalıyım.
Millete "ben bu yazarı tanıyorum hatta bana kitap hediye etti sohbet ettik falan. İlerde çok ünlü bir yazar olucak görürsünüz" diye diye elimdeki kitaplarını kaptırarak aldığım 5. Kitabı nihayet bitirdim. Dilerim okuyucusunu bulur kıymetli kitaplıklar da yerini alır.
166 syf.
·
Puan vermedi
Kitap ve yazar hakkında kolayca ulaşabileceğiniz bilgileri bir kenara bırakıp kitabın bendeki etkisine geçmek istiyorum.
Öncelikle kitabı okumama vesile olan sevgili 
Emre Bulut 'a teşekkür ederim. Kitap öyle bir zamana denk geldi ki kendimi mutsuzluk, huzursuzluk, yalnzlık ve çaresizlik duyguları içinde cebelleşirken ve bunu dışarıya yansıtmamak için maskeler takarak üzerime daha çok yük yüklerken buluyordum.
Ve Frankl bana haddimi bildirdi nerdeyse. Evet durumlar farklı, hayatlar farklı, kişler farklı ama sonuç UMUT ve ÜMİT kavramlarını yaşatmak. Yani en zor anlarda bile geleceği sevildiğini yada sevdiğini düşünmek, hayal kurmak ve belki imkansız gibi görünsede amaç belirliyip sadece ona odaklanmak.
İşin ilginç yanı ne biliyor musunuz?
Sanki bay Frankl oraya bu kitabı yazabilmek adına gitmiş ve bir piskiyatr olarak kendi duygularını gözlemleyip değerlendiriyor piskolojik olarak ne durmda olduğunu adım adım kaydediyor. Bu durum bana 
Nietzsche Ağladığında kitabını anımsattı bilmem sizde aynı fikirdemisiniz?
Belki üzerine yazabileceğim daha bir çok şey varken uzatıp bunaltmak istemiyorum. Lakin okuyan birini bulursam uzunca sohbet etmek isterim. Bir kez pdf olarak bitirdim hemen ardından kitabın kendisi ulaşınca elime ikinci kez sindire sindire okuyorum satırların altını çizip not alarak. Mutlaka notlar alınmalı ve kitap hep göz önünde tutulmalı die düşünüyorum.
Unutmayalım ki, nefes aldığımız sürece herşey bir gün düzelecek...
96 syf.
8/10 puan verdi
Sevgili 
Mutâlî’ hocam beni üçüncü kez müthiş bir kitap ve yazarla tanıştırdı kendisine sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.
Daha önce bu şairden bir haber yaşayışımdan sebep kendime öfkelensem de bir yandan da belki uygun zamanın gelmesini beklemişimdir diyorum. Kalemi bana 
Sezai Karakoç ve
