Bir kitabı okurken geçen iki saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.
Mevlana Celaleddin Rûmî şöyle der: Kardeşim, sen düşünceden ibaretsin. Geriye kalan, et ve kemiksin. Gül düşünür, gülistan olursun, Diken düşünür, dikenlik olursun.