Charles Dickens'in kaleminden çok tatlı bir Noel öyküsü...
Açıkçası çocukluğumdan beri Noel, bana hep sempatik gelmiştir: Günler öncesinden sokakların ışıl ışıl hale getirilmesi, lapa lapa kar yağarken insanların çam ağaçlarını süslemesi, insanların sevdikleriyle bir araya gelmesi, tombala oynaması, yemeklerin yenilmesi, duaların edilmesi, kırmızı kostümlü ve geyikli Noel Baba'nın çocuklara hediyeler dağıtması... Noel deyince aklımda canlanan kareler silsilesi...
Kendi kültürümüze ait bir gün olmadığının farkındayım ama yine de bu masalımsı atmosfer birçok çocuğu kendi içine çekmeyi oldukça kolay başarmaktadır. Noel'e olan bu olumlu duygularımdan dolayı Noel'i konu edinen masal, hikâyeler ve filmlere hep pozitif bakarım.
Dickens'in bu eserinde ise Noel'e bambaşka bir bakış açısından bakıldığını görüyoruz. Hikâyenin baş karakteri Scrooge, diğer insanların aksine Noel'den ve insanlardan nefret eden bir karakter. Dickens, bu eserinde Scrooge'nin bir gecede yaşadığı kişilik değişimine bizleri tanık ediyor. Bu kişilik değişimini yaşarken kendisine 3 tane Noel Hayaleti de eşlik ediyor.
Dickens, Scrooge karakteri vesilesiyle insanlığa çok güzel evrensel mesajlar veriyor. Ayrıca Dickens'in İronili ve absürt anlatımı esere renk katmayı başarmış. Sonuç olarak okunabilecek tatlı bir eser. Okuyacaklara şimdiden iyi okumalar dilerim.
