Kendimi yaralı, aç bir hayvan gibi duyumsuyorum. Su bulamayan bir yılan gibi kıvranıyorum. Yönünü bilmeyen bir solucanım bazen. Yelelerinden sıcacık kan damlayan bir at. Gözü dönmüş bir yaban kurdu. Her gece başka bir hayvanın acısı yerleşiyor içime. Garip sesler çıkarıyorum farkında olmadan. Sonsuz toprağın içine girip çıkıyorum, aradığım şey burada da yok. Peki nedir beni bunca çeken? Bir bilinmezlik sürüklüyor zavallı bedenimi. “Git” diyor bana, sürekli “git” … ama nereye? Yön yok. İz yok. Işık yok.
Sayfa 24 - Yitik Ülke Yayınları
Bilinmezlik, onu dehşete düşürüyordu.
Sayfa 134 - Beyaz Balina YayınlarıKitabı okudu
"Çoğu yalan ortaya, çoğu bilinmezlik açığa çıkmaya başlamış."
"Ama hâlâ net değil. Hâlâ yeterli değil prenses."
Sayfa 78Kitabı okudu
Bir bilinmezliğin içindeydim ve bilinmezlik her insanı yorardı.
Taleb şan değildir. Razı ol, şan da senin, nam da senin. Varlığını bilinmezlik toprağına göm. Gömülmeyen şey nabit olmaz.
Öyle kaygılı bir sabırsızlıkla beklenen bir gündü ki bu, öyle önemli sonuçlara gebe, gene de işte, gelip çattığı halde bu sonuçlar, akıl gözünün işleyemeyeceği kadar kalın bir bilinmezlik perdesinin ardında gizliydi.
Sayfa 581 - CanKitabı okudu
'Seni nasıl sevdiğimi bilmiyorum. Bilinmezlik içinde sevdim seni. Yanarken gıkım çıkmadı lâkin söndüğünde acıdı canım...'
Din ve bilinmezlik.
° "...Zira her şeyin Tanrıyı ifşa ettiği doğru değildir, ve her şeyin Tanrıyı gizlediği de doğru değildir. Fakat öncelikle doğru olan, onun kendisinin sapanlardan gizlediği ve arayanlara kendini ifşa ettiğidir..."
° Eğer Tanrı kendisini sürekli insana ifşa etseydi, hiçbir surette Ona inanmanın bir değeri olmayacaktı.
° Tanrının varlığıyla ilgili akli araştırmalar, Tanrının gizliliğinden dolayı zorunlu olarak başarısızlığa mahkum olacaktır.
° Son noktada akıl imanın temeli değildir, bilakis iman aklın temelidir, "bilmek için inanmak" söz konusudur.
Sayfa 90Kitabı okuyor
varlığını yok et ve bilinmezlik toprağına göm; çünkü gömülmeyen şey bitmez.
Sayfa 184Kitabı okudu
Dünyanın en kötü şeyiydi habersiz kalmak
Sonuç ölüm bile olsa, bu acı sizi bir miktar dibe sokar ve sonrasında bir şekilde unuturdunuz her şeyi ve hayatın ritmine kapılırdınız. Çünkü insan öyle bir canlıydı. Eninde sonunda unuturdu. Ama bilinmezlik... Öldü mü, yoksa hasta mı? Birilerinin eline mi düştü ne oldu? İşte bu soru, yani bilinmezlik kadar nöronlara acı veren bir şey yoktu.
Sayfa 265Kitabı okuyor
' Bir masa, kimsenin eli dokunmaksızın hareket ediyorsa bu hareketi ölmüş dedemin veyahut büyükannemin ruhuna dayandırmanın manası yoktur. Çünkü masayı, etrafında bulunan kişilerin sinir akımları mı oynatıyor; büyükannemin ruhu mu? Toplanan kişiler; masayı nasıl oynattıkarını kendileri bilemedikleri halde bunda büyükannelerinin ruhlarının etkisi olduğunu nereden anlıyorlar? Bu bilinmezlik her iki taraf için de aynı derecede ispata muhtaçtır. '
Sayfa 133 - İş Bankası Kültür Yayınları pdfKitabı okudu
İnsanın hayatı, gerçekleşme anı şüpheli bir tehlikenin tehdidi altında kalırsa bu hal gerçekleşeceği kesin bir beladan daha korkunçtur. Çünkü insan ne zaman , neye uğrayacağını bilemediğinden bu bilinmezlik içindeki rahatsızlığı daha dayanılmaz olur.
Sayfa 50
İnsanın hayatı, gerçekleşme anı şüpheli bir tehlikenin tehdidi altında kalırsa bu hal gerçekleşeceği kesin bir beladan daha korkunçtur. Çünkü insan ne zaman, neye uğrayacağını bilemediğinden bu bilinmezlik içindeki rahatsızlığı daha dayanılmaz olur.
İnsan da kırılmaktan, zayıf yerlerini göstermekten korkar. Yeni ve bilinmezlik içeren deneyimler, bizi yaralanmaya açık hâle getirdiği için zorlayıcıdır. Ama kendimizi korumak için bu yeni alandan kaçınmak da bizi değişimden, gelişimden uzaklaştırır. Yaralarımızın fark edilmesi ve yeniden yara alabilmemiz ihtimaline rağmen, kırılma ihtimaline açık kalarak yeni bir deneyime başlamak cesaret gerektirir. Bu cesareti bulmak her zaman kolay değildir. Zorlayıcı hisler, uzaklaşma eğilimimizi artırır.
Neden hiçbir yenilik benim için yoktu? Hiçbir bilinmezlik, hiçbir tat, hiçbir rüya? Ve ben neden bu kadar uzun yaşamıştım. Yirmi üç sene ve gelecek yıllar için hiç yeni bir şey kalmamıştı.
Sayfa 30Kitabı okudu
