Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.23
Can Uğur
Can Uğur
@canoznmr
322 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Okuduğum en kötü tarih kitaplarından birisi.
Sultan Süleyman'dan bahsederken bir anda VIII.Karl giriyor onun hikayesini anlatıyor. Gereğinden fazla ayrıntıyı atlamış yazar. Sultan Süleyman'ın muhteşem gücünden ve yaptıklarından ziyade olayı basite indirgeyip hatalarından dem vurulmuş. Diğer imparatorların hikayeleri daha karışık.
Sultan Süleyman'ın, I.François'e verdiği ayrıcalıklar, bunlardan dolayı oluşan tavizlerin sonucunda Venediklilere aynı kolaylıkların gösterilmesi gibi önemli ayrıntılar göz ardı edilmiş.
Altmış yıllık hayatında iki büyük dünya savaşı gördüğünden, kendisinin ve akranlarının hikayesini yazmaya kendini mecbur hisseden Alman yazarın otobiyografisi.
Bu eser aynı zamanda Prof. İlber Ortaylı'nın okunması gereken yüz eser listesinde yer alıyor. Zweig'in sürgün yıllarında kaleme almış olması bu eseri önemli kılan etkenlerden.
O kadar çok şey görmüş ki; gözünün önünde cennet ve cehennem aylar içerisinde yer değiştirmiş. Tarihi tarafsız bir şekilde okuyucularına aktarmış.
Ah Oblomuv...
Sen çok güzeldin..
Ekmeğini çalışıp kendi kazanan insanlar arasında ne yapacağını şaşıran, bu çeşit bir hayata hazırlanmadığı için hayatla arası açık olan, kendini taşıyamayan bir yüktür Oblomov. Hiçbir zaman işe giremeyen, işsizlikten zevk alamayan bir kaosun içindedir. Annesinin rüyasına büyük bir devlet adamı olarak giren Oblomov küçük bir memur bile olamamıştır.
Karşıt karakteri Ştoltz ise post modern hayatın prototipidir. Hayata küçüklüğünden beri hazırlandığı için Oblomov'un elde edemediği refah ve mutluluğun sahibidir. Oblomov kaybederken Ştoltz kazanandır.
Oblomov'un ruhu Ştoltz' dan daha derindir.
- Gerekirse senin için seve seve ölebilirim.
+ Buna gerek yok. Senden bunu isteyen yok. Ne diye hayatını feda etmeni isteyeyim? Sadece kendi işini yapmanı istiyorum. Ancak dürüst olmayan insanlar kendilerinden istenen şeyi yapmamak için istenmeyen ve yapılmayacak fedakârlıklardan söz ederler.
Okur Takip Önerileri
Shakespeare trajedileri arasında belki de en rasyonalist ve çarpıcı olanıdır. Oyunun bir gerçekliği var ki aşk, kıskançlık, ırkçılık, önyargı, görünüş ve gerçeklik, sahiplenme, entrika, ihanet gibi duygular diğer Shakespeare trajedilerinden farklı olarak, saf bir aile trajedisinde büyüdükçe büyür.
"Venedik'te kadınlar,
kocalarına göstermeye cesaret edemedikleri şeytanlıklarını,
tanrı'ya göstermekten utanmazlar.
vicdanlarının en büyük kaygısı,
günah işlemek değil, saklamaktır günahlarını." *(3.perde 3.sahne)
- Emilia'dan erkekler üzerine;
"Öyle bir iki yıl yetmez tanımak için bir erkeği.
onlar yalnız mide, bizse yalnız yemeğiz,
karınları açken tıka basa yerler bizi,
ama bir de doydular mı kusup atarlar." * ( 3.perde 4.sahne)
Shakespeare'in olay örgüsü orijinal olmasa da diyalog, karakterizasyon, romantik dil ve ifade yeteneği, hikayeyi benzersiz bir şekilde kendine has bir hale getiriyor zaten.
Gogol'un resmen betimleme şovu yaptığı kitaptır. O kadar derin detaylara inmiş ki, betimlenen ortamı sanki müzede sergilenen bir resmi enine boyuna inceliyormuşsunuz gibi hissettiriyor.
Rus toprak sahibi çok ciddi bir şekilde ele alınıyor. Aslında ders olarak bile işlenmesi gereken bir kitap. Kişilerin bulunduğu sosyo-ekonomik duruma göre nasıl bir psikolojiye sahip olduğu keskin hatlarla belirtilmiş. Eserde bulunan tiplemeleri günümüz Türkiyesine uyarlamak bile epey kolay.
İkinci cildinin bitirilememiş olması ne yazık ki üzücü. Devamında neler olduğu merak konusu ki belki de vurgulanmak istenen ana fikri aktaracak bir bölümde kesilmesi manidardı. İnsanların kültürlerden bağımsız evrensel bir yapıya sahip olduğunu kanıtlayan güzel bir eserdi.
"İşe aşağıdan başlamak gerekir, ortasından değil. Aşağıdan, en aşağıdan başlamalıdır. İnsan ancak böyle öğrenebilir işi."
Edebiyatımızın mihenk taşlarından olan bir Tanpınar eseri.
Yazarın üslubunda ki lezzet, okurun sanat açlığını sonuna kadar doyuruyor. Okurken elinizde mutlaka kalem bulundurun çünkü bazı cümlelerin altını çizmek elzem bir hâle gelecek.
Hatta altını çizmek dahi sizi memnun etmez.
Oturur bu cümleleri tek tek yazarsınız.
Bu roman işte öyle bir romandır.
Huzur romanında dil politiktir. Tanpınar bu romanında musikiye yer vermiştir. Romanın ana karakteri Suat'ın Beethoven dinlediği için musikiye yer verdiğini buradan görüyoruz. Huzur romanında mitolojiden de yararlanılmıştır.
ve o da burada... ne kadar birbirimizden uzağız... syf 98
ah mümtaz..
Ruhunu arayan bir toplum
Simerenya Samim'in kitabının adı,kitapta geçen bir nevi ütopik ülkenin adıdır. Kitap boyunca şüphe ve belirsizlikler devam eder. Samim'in müthiş psikolojisi işlenir. Simeranya aslında ideal devlet,ideal toplum ve ideal inanç gibi gerçek yaşamdaki yanlışları anlatıyor.
Özellikle ahlak anlayışı, 20. yüzyıl insanının eleştirisi,bilimin ve soyut şeylerin; metafizik ve içsel her şeyi Allah'ı unutturması gibi çıkarımlar vardır.
Özellikle Meral'in Avrupa hayali ve aşırı tutucu babasının tutumu bir felaketi tetikler. Kadınların ve erkeklerin, ailesinin aşırı tutucu kelepçelerinden kurtulmak için her şeyi göze almaları dikkat çeken konulardandır.
Peyami Safa’nın diğer bütün romanlarında olduğu gibi Yalnızız romanında da doğu-batı, madde-mânâ, ruh-beden, idealizm-materyalizm gibi ikilemler üzerinde durularak, aynı evde yaşadıkları hâlde birbirlerinden oldukça farklı mizaç, düşünce ve insan ilişkilerine sahip aile fertleri üzerinden ruhunu arayan bir toplum resmediliyor.
Arşı geç, ferşi atla, sidreyi aş,
Gör ne var maverada ibrethiz. *
----- ---- --- ------- ---
Göğü geç, zemini atla, makam-ı aş.
Aslında burada söylemek istediği yer yazarın hayalini kurduğu ütopik bir yerdir.
Romanda yazar kendine ait farklı bir yer istiyor.
Sidreye baktığımızda da bunu anımsatır Peygamberimiz ve Cebrail'in ulaşılması zor gökte bulunan yedinci semadır. Sidre ile yazarın hayalini kurduğu yeri bağlantı kurabiliriz. İkinci dizede ise göğün ötesinde ibret alınacak ne var diyor. Baktığımız zaman alt metne kendi kurduğun dünyandan ders çıkarman gereken nedir? diyor.
Rivayet olunur ki; Anna Karenina 1877'de yayımlandığında, Tolstoy'a "bu romanda ne anlatıyorsunuz?" diye sorulmuş; üstat şöyle cevap vermiş: "anna karenina'da ne anlattığımı anlatabilmek için onu size ilk cümlesinden son cümlesine kadar okumam gerekir."
kaynak: Hasan Ali Toptaş, harfler ve notalar, s. 101.
Aslında Levin üzerinden Tolstoy'un kendi dini, felsefi ve yaşama dair görüşlerini yazdığı bir roman. Anna Karenina'yı da araya heyecan olsun diye katmış.
Anna'nın hayat akışında okuyucuya somut elle tutulur bir meşgale veriyor ve diyor ki al oku bak ne kadar duygusal,romantik,karmaşık tam da sizin avam hayatınızda ilgi çeken konular.
Levin'in hikayesinde ise okuyucuya anlattığı hikayeye bir mola veriyor ve insan psikolojisi, din kavramı, rus toprak yönetimi ve rus devlet işleri gibi konularda derin analizler yapıyor.
Böylece analiz kitabından sıkılacak okurlarını bir şekilde hatta tutuyor.
·
Puan vermedi
Tolstoy'un "oblomov'u dehşet içerisinde tekrar ve tekrar okuyorum" demesi boşuna değildir.
Gonçarov eserde yalnızca bir tembel tiplemesi yapmakla kalmaz aynı zamanda dönemin Rus toplumuna eleştirel bir ışık tutarak deyim yerindeyse yönetici toprak sahiplerini topa tutar.
Oblomov, edebiyata kazandırdığı "oblomovluk" deyimiyle tek başına bir terminoloji oluşturmayı başarmıştır.
aslında hangimizin canı bazen ölümüne oblomovluk istemiyor ki? "üşeniyorum öyleyse yarın" diyerek hayatı ertelemedik mi hiç? Nietzsche'nin insanlar hakkında "hiçliğin derinliklerine batmaktan kendini kurtaramayacaktır " felsefesi gibi düşünmedik mi?
Oblomov tembel değildir. Büyümesi olgunlaşması engellenmiş, yetişkin olamamış, dolayısıyla yaşamaya başlayamamış, çocuk kalmış bir bireydir. Oblomov büyümeye direnmekte, çocukluğa takılıp kalmış durumdadır. Onun çocuk dünyasında, işler, güçler, sorumluluklar yoktur.
Çalıkuşu, ilk gençlik yıllarında okunası en güzel aşk hikayesine sahip bir roman. Bittiğinde insanda bir gönül sızısı, titreyişi bırakan eser. Feride’nin yaşadığı hayal kırıklığı sonrası kendini Anadolunun en ücra köşelerinde bulması ontolojik anlamda kendini gerçekleştirmesini sağlayan ilk adım olmuştur. Feride’nin öğretmenlik yaşamı roman boyunca mekan değişimleri ile birlikte devam etmesine karşın onun idealizmi ya da mesleği ile bilgiler genellikle ikinci planda kalmıştır.
Sürükleyici, heyecan verici, düşündürücü muhteşem bir eser.
Tekrar tekrar okumalısınız.
Eser içerik olarak kadın-erkek ilişkileri, günah-sevap konularında topluma tepkilerle dolu.
Hayran kaldığım lord henry wotton tarafından söylenen her bilgece söz ayrıca oturulup düşünülmelidir. İnsan ilişkileri hakkında yapılan yorumların ve sözlerin günümüzde hâlâ etkileyiciliğini yitirmemesi kitabın büyüklüğünü gösteriyor. Bu eşsiz eseri okuduktan sonra Oscar Wilde’ın başka bir romanın olmamasına üzüldüm.
Oscar Wilde'ın Dorian Gray olmak istemesi, okurlar tarafından Lord Henry olduğu düşünülmesi ve aslında ressam Basil olması...
İnsanın kim olduğu konusunda düştüğü tereddütü yersizleştiriyor..
Yıllarca neden bu kadar popüler kültürün başucu kitabı olarak lanse edilip bu denli şişirildiğini anlamadığım, edebiyat tarihinin en overrated kitabı. İlginç olan şu ki; bu sadece bizim ülkemize özgü bir durum değil, tüm dünya çapında en önemli eserlerden birisi olarak görülüyor.
Bütün kitabın ana teması "hayallerinin peşinden koş".
Panteizm görüşünde bir yazar olduğunu sezdim.
Hayattaki her şeyi " evren sana izin verir " şeklinde yorumlamış.
Milattan Sonra 161 - 170 yılında yazılan eser.
1850 yıl önce bir imparator bunu yazıyor ve atomlardan, evrenden, felsefeden, bilimden söz ediyor. Üstelik bunu yazarken son yılları hastalık evresinde geçiyor. Buna rağmen acılara karşı sakin kalmalıyız, doğaya uyum sağlamalıyız görüşünde. Hayranlık duydum kendisine. Şu an ise mevcut dünya düzenini görünce cahiliye döneminde olduğumuzu hissediyorum. Karşılaşacağımız zorluklar, yaşayacağımız acılara karşı olumlu düşünmemizi sağlayacak olan özdeyişler var.
Aurelius’u okumak Müslüman bir alimin yayınını okuyormuşsunuz gibi hissettiriyor; bu maddi dünyaya ilişkin görüşleri İslam’da çarpıcı bir şekilde yankı uyandırmış zamanında. Kitap, genel itibariyle neredeyse yaşama ilişkin İslami perspektifin bir özetidir. Burada, Aurelius’un İslam’dan 500 yıl önce yaşadığını hatırlatmakta fayda var. Stoacı felsefe, Thomas Aquinas (Hristiyanlık) ve İbn Rüşd (İslam) gibi alimlerin çalışmaları aracılığıyla Hristiyanlık ve İslam’ı derinden etkiledi.
Mardin'de suriyeli göçmenler, gelenekler ve ortadoğu arasında gizemli bir hikayeyi anlatan bir eser.
Khaled Hosseini'nin Bin Muhteşem Güneş ve Uçurtma avcısından esintiler taşıdığını gözlemledim. Bu üç kitabı arka arkaya okumanında etkisi olabilir. Afganistan dışında dram birebir aynı sanki. O kitaplarda Taliban bu kitapta ISID örgütü yer alıyor.
Eseri orta düzey bulmamın nedeni yazarın yaşananları iyi bir şekilde dramatize etmiş olması.
Serenad kadar etkili değil ancak akıcı, sürükleyici bir kitap. Seyahat yolculuğunda okunabilecek kısa bir eser.
İki büyük aşığı konu alan William Shakespeare eseri.
“şiddetle başlayan hazlar şiddetle son bulur.”
Şu kelimeler eserin özeti diyebilirim.
Ayrıca süper bir romantik trajedyadır.
Yazıldığından itibaren tiyatrolarda birçok kez oynanmış.
Sinemaya uyarlanmıştır.
Romeo' nun söylediği şu cümle hafızalarda yer etmiştir:
"Binlerce kez beter olsun gece, senin ışığın yoksa. "
