Eda gezer
@edagezer
Ayrılık ne biliyor musun?Ne araya yolların girmesi,ne kapanan kapılar,ne yıldız kayması gecede,ne ceplerde tren tarifesi,ne de turna katarı gökte.
İnsanın içini dökmekten vazgeçmesi ayrılık!Şimdi anlıyormusun gidişinin neden ayrılık olmadığını...Boşluğa bir boşluk katmadığını, kar yağdırmadığını yaz ortasında….Ne mi yapacağım bundan sonra? Ayak izlerimi silmek için sana gelen bütün yolları tersinden yürüyeceğim önce.
Şiir yazmayacağım bir süre.Geleceğe ışık düşüren bir gülüşle gülmeyeceğim kimseye.Ne yapacağımı sanıyorsun ki?
Tenin tenime bu kadar sinmişken,
ömrüm azala azala önümden akarken,
gittiğin gerçek bu kadar herkese benzerken.. Senin korkularını, benim inceliğimi doldurup yüreğime,bıraktığın boşluğu yonta yonta binlerce heykelini yapacağım.
Bilsem ki sen Tanrı’dan iyisin.
Bilsem ki Tanrı senden güzel değil.
“Yaşamak” dedi tek marifetiniz. Biraz özen gösteriniz!
Okur Takip Önerileri
Verenoz yeşili,zümrüt yeşili,krom yeşili. Hepsini kattım birbirine. Senin yeşilini buldum. Senin yeşilinde orkestralar Debussy’den çalıyordu. Senin yeşilinde unuttum siyahlığımı.
Geçip gitmiş günler gelin
rakı için sarhoş olun
ıslıkla bir şeyler çalın
geberiyorum kederden.
Şimdi yapayalnızım. Sonbahar geliyor,yapraklar sararıyor. Bu kasvetli küçük şehirde bir sonraki adımımı planlamak yerine,izleri henüz silinmiş duyguların,taze hatıraların yakın zamanda beni içine çekip,girdabında döndürdükten sonra bir yerlere fırlatıp atan hortumun etkisi altında oturuyorum.
Tanrı modeli olarak babanı görürsün. Eğer babanı hiç tanımamışsan,baban kaçıp gitmişse ya da eve hiç gelmiyorsa,Tanrı hakkında ne düşünürsün?
Bütün hayatını bir baba ve bir Tanrı aramakla geçirirsin.
Bana öyle geliyor ki,sizin gülmenizle kızmanız,iltifat etmenizle azarlamanız arasında hiçbir fark yoktur. Size ait hiçbir şey çirkin olamaz sanıyorum.
...
Gelelim sonuncuya.Hiç birine bağlanmadım ona bağlandığım kadar. Sade kadın değil,insan. Ne kibarlık budalası,ne malda mülkte gözü var. Hür olsak der,eşit olsak der. İnsanları sevmesini bilir,yaşamayı sevdiği kadar.
Kitaplardan başka nefes alacağım balkon kalmadı gerçekler şehrinde.
Bir şeyi bekliyordu insan. Sabahtan akşama kadar ve hiç bir şey olmuyordu. Bekliyor, bekliyor, bekliyordu. Düşünüyordu. Şakaları ağrıyana dek düşünüyordu. Olmuyordu hiç bir şey. Yalnız kalıyordu. Yalnız.
Hem güzel, hem akıllıysa bir kadın, bilir. Güzelliği kullanmak, aklı kullanmak içindir.
