Bedenimden taşan ama taştığı halde çoğalan bir kuvvet vardı. Haz veren bir kuvvetti bu ama aynı zamanda onu dışımda bırakmak istiyordum. İyice hafiflemek, tükenerek hafiflemek, böylesi bir hafifleme için gerekirse her şeyimi vermek istiyordum.
Başlanmıyordu, ilerlenmiyordu da; bir şey gelip her şeyin çaresine bakıyordu.
Bazen küçücük bir sarsıntı her şeyi bir arada tutanı yerinden oynatmaya yeter.
Grinin Elli Tonu
İstasyon sessizdi. Gri siyah zemindeki yönlendirme oklarının, karmakarışık çizgilerin, uyarı yazılarının içinden geçerek, sürüklenir gibi dışarı çıktım. Ortalık kararmaya yüz tutmuştu. Gökyüzü grinin en boğucu tonundaydı. Sanki zehir yüklüydü. Çirkin kaldırım, çiğ ışıklar, zevksiz tabelalar.
Sayfa 19Kitabı okudu
Benim içinse Başkentray'da bir istasyon...
Gazi Mahallesi, üçümüz için de, aylarca uğraşarak açtığımız köfteci dükkanı ve iki seneye yakın süren eziyet demekti.
Sayfa 96 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
