Ünlü romancı kırk birinci doğum gününde bir mektup alır. kimin gönderdiğini bilmese de, mektup hemen ilgisini çeker. “dün evladım öldü” cümlesiyle başlayan mektup bir kadının, bir annenin, bir âşığın hazin hikâyesini anlatır. stefan zweıg, karşılıksız aşkın ne kadar can yakıcı olabileceğini ve nasıl takıntıya dönüşebileceğini gözler önüne serer.
bilinmeyen bir kadının mektubu, psikolojik derinliği ve üslubuyla, hâlâ dünya edebiyatını etkilemekte; büyük budapeşte oteli gibi filmlere ilham kaynağı olmaktadır
