Kısa ama insanlardaki birtakım duyguları anlatan hoş bir kitap. Kendini beğenmişlik gibi, ego gibi, mükemmeliyetçilik gibi… Başlangıçta üstün bir konumdan sıradan bir konuma düşen Madam de Prie’nin eskiden insanları anlama yoluna hiç girmediğini, yalnızlıkla nasıl cebelleşttiğini görüyoruz. Daha sonrasındaysa türlü başarısızlıklarından ötürü eski yaşantısına dönememesiyle daha da çöken bir hayat… Hiç olmazsa ölümüyle akıllarda kalmak isteyen, yüzünde bir gülümsemeyle ölüme gideceğini sanan birinin boşa çabası. Çünkü yazarın da dediği gibi “ama ölüm kimsenin kendisini kandırmasına izin vermezdi ve o gülüşü kırdı.” ve gerçekten de sandığı gibi olmadı, ölümü o kadar dikkat çekmedi, kimsenin umrunda olmadan, akıllara kazınmak isterken hafızalardan silinen, kısa sürede unutulup giden herhangi biri oldu. Yani bu tam olarak Bir Çöküşün Öyküsü.
