nazan en yakın arkadaşım.
o masallarını anlatırken uykularım kaçar, düşüncelerim kendi sesini keser, kendi kendini imha eder.
ağustos 2014'de "caniçim" tarafından doğum hediyem olarak alınmış kütüphaneme. Çok okudum, o kadar okudum ki, kendine nazan serisi yapıp hepsini çok okudum. Yeniden başladım, yeniden bitirdim. Çizdiğim satırları hep daha sert çizdim. Önceleri korkardım yaralarımı göstermekten şimdi yaralarım canım oldu kanım oldu herkes oldu, herkes bilsin dedim.
Hattat, mezarlık bekçisi, nakkaş ve Nigar Hanım.
Ah Nigar Hanım, size hep nazan çok güzel yazdı, o hep sizinle konuştu sizinle yürüdü.
Haddim midir bilmem ama ben de takip ettim sizi, kaleminizi aranızdakini.
Merakım değildi beni yola düşüren, bir derde omuz yüklemek isteyişim, bir derdin altında gerikirse kalmak isteyişimdi.
Yoldayım Nigar Hanım. Siz belki ondokuzuncu asırlarca nazan'la dolaşırken divanyolunu ben daha yoldayım. Yetişmek tek temennim. Biraz nefes nefeseyim ama koşmaktayım.
Yoldayım Nigar Hanım, nazan'a yetişmek, nazan'ı tanımak, nazan'la yaşamak derdim..
Keyifli Okumalar (: