Herkese merhabalar... Benim için en önem taşıyan, en özel ve en sevdiğim klasik eserlerden birisi olan "Oblomov" yorumu ile geldim...
Her insanın kendine yakıştırdığı "Oblomovluk, Oblomovculuk" terimlerini anlaşılır kılmak için eseri okurken sorularınızın cevabını, daha ilk sayfalarda öğrenmiş oluyorsunuz...
Üşengeç, tembel, hayattan bezmiş, yaşamaya dair amacı olmayan, her işini erteleyen ve en büyük aktivitesi divanda uzanıp yatmak olan karakterimiz, aile soyundan yadigâr olmuş bu üşengeçliği, en hakkını verecek şekilde sergilediğini söyleyebilirim...
Yazar toplumsal baskı, yaşayış ve geleneksel normları kalemiyle dile getirip sonrasında karşıt düşünce üzerinden fikir oluşturma amacı taşıyan cümleleri, Oblomov'un diyaloglarında görebilmemiz mümkündür...
Genel olarak bilinen ve meşhur olmuş bu hikayemizi okuyan okurlara soruyorum... Bu yazılan eserin doğruluk payı yok mu sizce?... İtibar ateşi ile yanıp tutuşan insanların yaptığı saçma sapan eylemleri kimler onaylıyor ki?... Oblomov'da düşünceleri konusunda haklılık oranına yüksek derecede sahip değil mi?..
Yazar akıcı üslubu sayesinde "Zor Klasikler" arasına girecek kalınlıktaki eseri ince esprili, hatta eğlenceli kıldığını görebiliriz...
Rus topluluğunun yaşayış tarzına bıçak darbesi indiren Oblomov'luk bir nebze olsun aşk fikri ile "insanların kabulleneceği kalıptan birisi" olacakken, böylesi ulvi bir duygunun bile Oblomov'luğu deviremediğini çarpıcı bir sekilde okumamız mümkün...
Okuyun efendim teşekkürler...
İvan Gonçarov
