İnsanın biyolojik fonksiyonlarına aşırı bir anlam yükleme çabası içindeyiz. Çünkü hiçlik zor geliyor.
Okur Takip Önerileri
kaybolmuş yüzyılların vatanında
ölümün erken takibe aldığı çocuklar
dağlarda değilim sizinle birlik
yalnızca mataranıza su vermeye geldim
Nazım kadar coşkulu
Aragon kadar âşık
Lorca kadar yaralı
serap ile hakikat arası
çağın aşamadığı uçurumlarda
gider gelirim gider gelirim
Evet, her canlının bir ilkbaharı bir de sonbaharı var..." Solgun yüzünden, gözlerinin çevresindeki sayısız kırışıklıklardan bir hüzün geldi geçti. Kavaklara bir kadın yüreğiyle acımayla bakıyordu. Ve ben birdenbire anladım ki, şu anda önümde duran, öğretim üyesi Altınay Süleymanovna değil, sevinçleri ve acıları paylaşan, sıradan bir Kırgız kadınıydı. Böyle durmuş bakan bu bilgin kadın mutlaka, türkülerde söylendiği gibi, yüce ddağ başına çıkıp haykırsa bir daha geri getiremeyeceği gençliğini hatırlıyordu. Gözlerini kavaklardan ayıramıyor, bir şeyler söylemek istiyordu.
Bir insanın devinimlerinin yöneldiği amaç, o insanın çocukken dış dünyadan aldığı izlenimlerin etkisi altında gelişip ortaya çıkar.”
Ne tuhaf oluyorlar şu insanlar! Kimse, içinden mücize olduğuna inansa bile itirafa yanaşamaz! Siz bile, ‘ belki’de yalnızca rastlantıdır; diyorsunuz: Kendi düşüncelerine karşı öyle büyük korkuları oluyor ki insanların, tanıyamazsınız!
Yağmur yağıyor Olric, ıslanıyor etraf. Ağlasak kimse anlamaz değil mi? - Anlamaz efendimiz. + Anlasa ne olur ? - Utanırız efendimiz. + Sevmeyi göze alan utanır mıymış Olric ..
Şimdi kılıksızım, fakat
borçlarımı ödedikten sonra
ihtimal bir kat da yeni esvabım olacak
ve ihtimal sen
yine beni sevmeyeceksin.
bununla beraber pazar akşamları
sizin mahalleden geçerken,
süslenmiş olarak,
zannediyor musun ki ben de sana
şimdiki kadar kıymet vereceğim?”
Umut belkide gelecek sayfadır. Kapatma kitabı..
