Görünüşte dünyadan kopuk yaşayanlar içlerinde bambaşka dünyalar yaşatırlar.
Yeryüzünde beni sorgulamayan, bana işkence yapmayan bir insan var mıydı gerçekten?
Belirli bir noktadan sonra geri dönüş yoktur. O noktaya varmak gerekir.
Düşüncelerimin hiç sonu gelmiyordu, bunun nedeni de yalnızlığın bana çektirdiği o haince işkenceydi.
Çünkü iki ben’den biri ötekine yeniliyor ve rövanş istiyordu.
Herkes beraberinde taşıdığı bir parmaklığın ardında yaşıyor.