Duka:
Soyulduğunda gülen, hırsızdan bir şey çalar,
Boş yere kederlenen, kendi kendini soyar.
Brabantio:
Özdeyiş insanı ya keyiflendirir ya kederlendirir,
Ne yana çeksen o yana gittiğinden, iki anlama gelir;ama hep lafta kalır bu sözler en sonunda.
Şimdiye kadar hiç görmedim ben
Kulak yoluyla iyileştirildiğini yürek acısının.