Beyhan
@105beyhan
null
14 okur puanı
Mart 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
136 syf.
·
Puan vermedi
Son söz olarak Türkiye'nin "anneden öğrenmeyen bir toplum" olduğunu söylemek bence çok gerekli. Çok etkili bir annelik yüceltmesi var; annelik "romantize" ediliyor, duygusallık yükleniyor. Ama anneden çocuğa aktarılan "dişil" değerler çok güçsüz ve özgürleştirici değil. Örneğin "anneler oğullarını eşitlikçi ve şiddet karşıtı yetiştirsinler" demenin çok fazla karşılığı olmuyor. Egemen erkeklik değerleri "anneden öğrenmeyi" reddediyor. Kendini sağlıklı beslenmeyi öğrenmek, diğer insanları empati kurarak anlama gibi dişil değerler toplumsal ilişkilerin temeli haline gelemiyor. Dişil deneyimi toplumsal anlama katacak çok fazla olanak ve uygun bir dil yok. Bu durum aslında erkeklik tanımlarını da sakatlıyor. Böyle bir toplumsal kurgudan çıkan cinsiyetler arasındaki zıtlıklar ve karşıtlıklar da kadınları olduğu kadar erkekleri de daha eşit ve özgür insanlardan oluşan bir toplumda yaşamaktan mahrum bırakıyor.
Okur Takip Önerileri
Ortak noktamız bedenle başlar. Üşüdüğümüzde titreriz, koştuğumuzda terleriz, orgazm olurken çığlık atarız, çocuk doğururken çığlık atarız. Başka insanlara beden aracılığıyla ulaşırız. Şu iktisadi birey, işte böyle bir bedeni yok ediyor. Yokmuş gibi davranıyor. Bedeni dışarıdan, sanki bir yabancı sermayeymiş gibi inceliyoruz.
Ve yalnızız.
Kadınların düşük ücretlerle çalıştırıldığı, çalışma koşullarının berbat olduğu ve ücretsiz işlerin neredeyse tamamını yaptığı, aynı zamanda bu ücretsiz işlerin büyümede bir anlam ifade etmediğinin düşünüldüğü ya da ekonomik performans ölçümünde kullanılan istatistiklere dahil edilmediği bir dünyada, cinsiyet fark eder.
İstikrarlı hayal hakikattir
Zayıflıktan kaçmak yerine bunun insan olmanın bir parçası olduğunu itiraf edebiliriz. Ortak yanlarımızın bedenle başladığını ve bunun önemli olduğunu. Duyguları aklın karşıtıymış gibi tercüme etmek yerine insanın kararlarını gerçekten nasıl verdiğiyle ilgilenebiliriz. Bütün insanları bir ve aynı soyut bilince indirgemek yerine farklılığı kabul edebiliriz. İlişkilerimizin rekabete indirgenmesi gerekmiyor. Doğanın düşman karşı taraf olarak konumlanması gerekmiyor. Bütünün, parçaların toplamından daha büyük olduğunu kabul edebiliriz. Dünyanın bir makine yahut mekanik bir performans olmadığını. O zaman şu iktisadi bireyi üzerimizden atabiliriz. Umutsuzluğun çok çığlığı var. Ama bunun onlardan biri olması gerekmez. Bu yolculuğun hedefi değişebilir. Dünyaya sahip olma çabasından vazgeçebiliriz, evimiz gibi hissetmeye çalışabiliriz.
Oğlan Çocuk Olmak
Oğlan çocukların duygusal hayatlarını gerçekten korumak ve onurlandırmak için ataerkil kültüre meydan okumak zorundayız. Bu kültür değişene kadar, oğlan çocuklar için ataerkil eril görüşlere uymaya zorlanmadan, tek başlarına kendileri olmayı öğrenebilecekleri sığınaklar, altkültürler oluşturmak zorundayız. Onları doğru bir biçimde sevebilmek için bütün olma haklarının mütemadiyen yüceltildiği ve onaylandığı, sevme ve sevilme ihtiyaçlarının karşılandığı özel ve kamusal dünyalar kurabilmelerine olanak sağlayacak kadar iç yaşantılarına değer vermek zorundayız.
Feminist Erkeklik
Erkeklere farklı bir varoluş biçimi önermek için öncelikle tahakkümcü modeli birlikletelik modeliyle değiştirmek zorundayız. Birliktelik modeli, birlikte var olma ve birbirine bağlı olmayı, yaşayan tüm varlıklar arasındaki organik ilişki olarak görür. Bu modelde kişi ister kadın ister erkek olsun, benlik her zaman kişinin kimliğinin özünde yer alır.
Feminist Erkeklik
Feminist vizyon feminist erkekliği kucaklar, oğlan çocukları ve erkekleri sever, kız çocuklar ve kadınlar için arzuladığımız her hakkı erkekler adına da talep eder. Feminist düşünce hepimize, özellikle de erkeklere, adalet ve özgürlüğü hayatı besleyecek ve destekleyecek şekilde sevmeyi öğretir. Feminist erkekliğin serpilebileceği bir dünya oluşturmanın yollarını gösteren yeni stratejilere, yeni teorilere, yol haritalarına şüphesiz ihtiyacımız var.