Sabitlenmiş gönderi
"Beni unutabildin mi? "
"Hayır."
"Eski günlerimizi"
"Yeniden dünyaya gelecek olsam, ardına takıldığım o günleri yeniden yaşamak isterim. Altın günlerdi onlar benim için. Ama artık....." İç geçirdi. Anlamıştım. "Her şey bitti mi? "
"Yollarımız ayrıldı sadece. Ama şunu iyi bil ki, seni hâlâ seviyorum. Beni, bütün yalvarmalarıma rağmen çiğneyip geçtiğin hâlde!" Hızla döndü. Yüzüme bakmadan telaşlı bir baş selamı,
"Hoşça kal!"
Veronica tekrar paylaştı.
Ahlakın temeli olan toplum korkusu ile dinin temeli olan Tanrı korkusu, bizi yöneten iki şeydir.
Sayfa 39
Okur Takip Önerileri
Öfke neymiş biliyor musun?
Uzun zamandır gidecek yeri olmayan üzüntüymüş.
Sadık olanlar aşkın hazlarını bilirler, aşkın felaketini bilenler sadakatsiz olanlardır.
Sayfa 32
Boğmaya çalıştığımız her dürtü, zihnimizde kuluçkaya yatıp bizi zehirliyor.
Sayfa 39