Yanlış yapmaktan feryat figan korkuyor ama doğruyu da zerre kadar umursamıyordu..
Kâğıtları topladı: “İfade edemediğim bir eksiklik hissi var içimde, Hikmet oğlum. Sanki her şey başka türlü olabilirdi, başka türlü oynanabilirdi.”
Odadan çıktı, kapıyı yavaşça kapadı.
karşımda güçümün yetmediği bir taş duvar var diye büsbütün boyun eğmeye de razı olamam.
bilmedikleriniz arttıkça sızılarınız o ölçüde çoğalır!
ama yeter, sizi epey ilgilendiren bu konuda tek sözcük dahi etmeyeceğim artık.
üstün anlayış teorisinden örneğin şöyle bir sonuç çıkartılabilir; alçağın biri alçak olduğunu gerçekten hissediyorsa, alçaklığından avunma payı çıkarmaya hakkı vardır.
iyiyi, "güzel ve yüksek şeyleri" ne kadar çok anladıysam, o kadar derinlerine battım, sıkıştım kaldım içlerinde.
her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır; gerçek, tam manasıyla bir hastalık.
kötü biri olamamak bir yana, herhangi bir şey olmayı da beceremedim.
içimde her an bunların tam tersi bir sürü duygunun kaynaştığını hissederdim. bunların içinde uğuldayıp durduğunu hissederdim. bu duyguların ömrün boyunca kaynaştığını, dışa taşmak için fırsat kolladıklarını biliyordum, fakat bırakamıyordum, bile bile bırakamıyordum. beni utanç verecek kadar öyle bir sıkıyor, hırstan patlayacak hale getiriyorlardı ki ,sonunda bıktım usandım artık.
" Beni hemen anlamalısın çünkü ben bir kitap değilim, öldükten sonra beni kimse okuyamaz."
bi daha geri gelmeyecek geçmişi aynı şekilde bugün de kurmayı pek severim ...
Öldüm ben
Varlığın uykusunda uyuyarak
Ve bakındım
Her yer kurak
Her yer kurak.
Tanrı görmesin harflerimi
İnsan bir hata diyor durmadan
Ve hatasını düzeltmek için
Acı veriyor
Sadece acı.
Herkes bilsin, çok mutlu bir hayat yaşadım.
Sayfa 495Kitabı okudu
