Yokluklar arasında yaşam tılsımını aramaktayım.
İstemlerimin sonu yorgunluklar silsilesi .
El pençe soluğumu kesmekte,
Geçmiş zaman kayıpları, kırgınlıkları ...
Bu acıyla da yaşanır diyordum,
Yanılmışım.
Acının kendisi, ta kendisi olmuşum da haberim yokmuş meğer...
İnsan hakketiğini yaşar diyordu biri
Düşünüyorum da hayır
İnsan hakketiğini değil istediği kadar yaşıyormuş...