Yıl 2023 Ocak-Şubat gibi dedemle Kars’tayız hava kışın dondurucu soğuğu o soğuğa kalorifer dayanır mı yakmış sobayı da. Fokur fokur su kaynıyor, önümüze de koymuş çayını. Odası ahşap kokuyor.. Eskilerden bahsediyor, çok sever anlatmayı ee tabi ben de dinlemeyi. Çağımızın insanı için aman nolcak, söyleyivereyim denen cümleye o “sana karşı da terk-i edep ediyorum.” diyor. Beni kalbimden vurup duruyor..
Bir yıl sonra 2024 . Yine aylardan Ocak yer Kars değil, ama şehir nadiren de olsa iyi insanlar varmış dedirtiyor -neresi olduğu önemli değil-…
Bir dede biniyor otobüse oturan iki dedeye tanımadığı halde selam verip geçip tutunmaya çalışıyor bi o yana bir bu yana sallanıp duruyor kimsecikler de ona yer vermiyor.. Büyükler, eskiler değer görmüyor, içim parçalanıyor.
Yıl 2024 Şubat 27, neresi olduğu önemli olmayan yerde. Otobüse bir teyze biniyor, bir kere akbil basıyor durup düşünüyor ikinci bir kere daha basıyor şöför sesleniyor “teyze iki kere bastın”. Teyze “borcum vardı evladım” diyor..
Sorsan ne anlamış, geri kafalı bunlar.