Mayıs'ın 6'sıydı. Şafak sökmeden, gerilemeden karanlık, gün yükselmeden, darağacına çıkacaktı Deniz, Hüseyin ve Yusuf.
Sayfa 48 - Everest Yayınları - 118. Basım 2019Kitabı okudu
asıl yargılama; 6 Mayıs 1972 şafak vakti halkın vicdanında yeniden başlamış ve devam etmektedir
Evet, kitap okuyunca Filistin kurtulmuyor, okumayınca da kurtulmuyor. Filistin kurtulmuyor ve dünya değişmiyor.
Sayfa 10 - 6'dan 66'ya, Bir Ömre Sesleniş Dergisi, 5. Sayı.Kitabı okudu
52 Yıl önce bugün "6 Mayıs 1972"
Tarih seni hatırlatmak la mükellef.
Bizde seni daima,
Anmakla,
Anlatmakla,
Anlamakla mükellefiz....
“Seni Sevmeyen Kahrolsun” demiş gazete. Olsun tabii beter olsun. Seni sevmemek kimin haddine.
Sayfa 29 - 6'dan 66'ya, Bir Ömre Sesleniş Dergisi, 5. Sayı.Kitabı okudu
• Üzülme Anne ve Onlara Şöyle Söyle ; " Sokakları tutuşturdu benim oğlum karanlık aydınlansın diye.." ( Đeníz Gezmíş )
• Bir ömür boyu kadar uzun bir bakış.. Ama bir kelebeğin ömrü kadar bile değil..
• (6 Mayıs 1972) yaşamlarının ilkbaharında üç genç adam; Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan & Hüseyin İnan darağacına çıkardılar ve boyunlarına geçirilen iplerle boğularak idam edildiler..
• "Delikanlım, iyi bak yıldızlara. Onları belki bir daha göremezsin. Belki bir daha yıldızların ışığında kollarını ufuklar gibi açıp geremezsin.
....
Delikanlım, sen ki, ya bir köşe başında. Kaşından kan sızarak gebereceksin. Ya da bir devrimci gibi darağacında can vereceksin.."
Kimsenin bir başkasının derdiyle dertlenmediği bir dünyada, yazarın derdiyle dertlenen kaç okur vardır ki?
Sayfa 9 - 6'dan 66'ya, Bir Ömre Sesleniş Dergisi, 5. Sayı.Kitabı okudu
Tarih:6 Mayıs 1972 saat:02.25...
.
Ve Yusuf da bir dal karanfil oldu darağacında...
.
Sayfa 84 - SERÜVEN KİTAP - Ekim 2010Kitabı okudu
Tarih:6 Mayıs 1972 Saat:3.00
Hüseyin son sözlerini söyledikten sonra taburesini kendisi tekmeledi ve son görevi cellâdına bırakmadı...
Sayfa 86 - SERÜVEN KİTAP - Ekim 2010Kitabı okudu
“Biri ölmüştü, henüz yirmi beş yaşındaydı..Adı “Deniz’di..
Günaydın gazetesi çimenlerin üzerinde öylece duruyor, tarih “Altı Mayıs bin dokuz yüz yetmiş iki” yi gösteriyordu..Herşey sonsuz durgunluktu..Onun gözleri bir kader, bir gölge, fırtınanın sarstığı bir kayık..”
6 Mayıs 1972
Sayfa 15Kitabı okudu
