Dostlar, kim ne derse desin burası bizim teknolojimizin ancak yorumlayabileceği olağanüstü bir mekân. Cehaletimizle burayı kurcalarsak inanılmaz felaketleri başlatırız.
Gömülenin bir daha görülemeyeceği gerçeğinin tabut mezara inerken ancak fark edilmesi...
Eğer bir yerde kitapları yakıyorlarsa orada eninde sonunda insanları da yakacaklardır.
Aklımıza o zaman Heinrich
Heine’m 1821’de söylediği söz geliyordu: ‘Eğer bir yerde kitapları
yakıyorlarsa, orada eninde sonunda insanları da yakacaklardır.’
YANDAŞ OLURSAN İHYA OLURSUN
Derginin kapanmasından (Aydede) yaklaşık bir ay sonra (7 Aralık 1922) Yusuf Ziya Ortaç, her şeyiyle Aydede'nin bir kopyası olan Akbaba'yı çıkarmaya başlamış; Akbaba, zaman içinde Türk mizah tarihinin en uzun soluklu ve en etkili mizah yayınlarından biri olmayı başarmıştır. Bunda Yusuf Ziya'nın Refik Halid'den farklı olarak hep iktidar odaklarını kollayan bir yayın politikası izlemesinin de payı vardı.
Sayfa 15 - inkılapKitabı okudu
Mağaradaki iskelet
hikâyesini biliyor musun Tobias? Hımmm bilmiyorsun demek. Anla-
tayım: Mağarada bir iskelet bulunur. Kimliği bilinmez. Amerikan
polisi uzmanlarıyla gelir, üç gün uğraşır iskeletin kimliğini çözemez.
İngiliz polisi gelir, Alman polisi gelir günlerce uğraşırlar iskeletin
kim olduğunu anlayamazlar. En son Türk polis ekibi gelir, mağaraya
girer. Uzun süre çıkmazlar. Yiyecek içecek isterler o kadar... Aradan
6 ay geçer, herkes meraktadır. Yedinci ayda mağaradan çıkarlar.
Türk polis şefi açıklama yapar, der ki: ‘İskelet ifade vermemekte
direndi. 6 ay uğraştık ama sonunda iskeleti de konuşturduk.’”