Kafam dolu beynim aksa rahatlıycam gibi yorgunum , yoğunum erteliyorum sürekli istemediğim şeyleri yapamam bunu benden istemeyin kendi planımda ilerliyorum kendi yoğunluğum bana yetiyor yazmak istiyorum ama uyumam lazım çünkü o kadar yoğunum ki sabah erken kalkmam lazım çıkmaz bir sokakta derin bir kuyuda ya da ne bileyim sonu olmayan karanlık bir tünelde gibiyim... 🤯
Bu günlerde hep suratsızım ne kendime ne başkalarına katlanamıyorum. Hep bir isteksizlik, can sıkıntısı var ben ne zaman böyle oldum değer, kişilik, oldungunluk , huzur , tebessüm, azim, çalışkanlık nerde bunlar kim onlar.