Denedin ve olmadıysa, çabaladın ve
başaramadıysan, eline bir kova alıp serptiysen yangın yerine, belki söner diye.. Bir güneşi kucaklayıp koyabildiysen karanlığının çaprazına, olmadıysa yinede çokta üzülme. Yorgunluğu güzeldir çünkü içim rahat diyebilmenin.
Her mutsuzluğun ötesinde yine yaşam bekler; ama insana özgü bir yeteneksizliktir yaşayamamak. Yoksa hangi balık boğmuş kendini, hangi serçe atlamış damdan.
Hevesleri, beklentileri, erteledikleri, kursağında kalmış kelimeleri, kaçırılmış bakışları, gizledikleri, bitirilmemiş mektupları, susuşları ve istemsiz veda edişleriyle tamamlanmamış bir cümledir İNSAN...