Yeni yerli yazarlardan Ali Lidar'dan ikinci okuduğum kitap Tesirsiz Parçalar oldu. Her ne kadar adı tesirsiz olsa da, kısa öykülerin yer aldığı kitabın etkisi olduğunu söylemek lazım. Yazarın dili anlaşılır ve sade bir yapıda. Günümüze yakın dönemde geçtiğinden fazla betimleme kullanılmamış zaten anlatılan olayları kavramak zor değil. Ali Lidar Eskişehirli olduğundan hikayeler orada geçmekte. Yazarın hem kendi kişiliği, hem çocukluğu, hem de hayata bakışı hakkından bilgiler yer alıyor. Öyküler genel olarak kız muhabbeti, çocukluk travmaları, rakı hikayeleri ve takıntılar paralelinde geçse de hepsi samimi öyküler bence. Yeraltı edebiyatı olduğu için yer yer argo ve küfür kullanımı mevcut. Özellikle yazarın kırmızı Tuborg, Ferdi Tayfur ve Orhan Gencebay takıntıları fazlaca yer edinmiş durumda. Ara sıra komik şeyler de var. Tesirsiz Parçalar bize bir anlamda Ali Lidar'ın profilini çiziyor. Bir de sonsuz bir anne sevgisi var kendisinin. Bazen kendini tekrarlayan şeyler olsa da kafa dağıtıcı bir kitap olduğunu düşünüyorum. Eserin öğrettiği önemli şeylerden birisi; müzik albümü hediye etmek istediğiniz arkadaşınızın müzik zevkini öğrenmenin önemli olduğu. Genel olarak güzel kitap ben beğendim. Kullanılan sözcükler ve dilden dolayı klasik edebiyat hayranları beğenmeyebilirler, o da kendi zevkleri. Eskişehir'e gidesim geldi okudukça.
Mehmet Y.'ın oldukça ilgi gören Yola Düşen Gölgeler adlı kitabını okudum. Okuma imkanı sağladığı için kendisine teşekkürü borç bilirim. Okurlar bayağı övünce, yazar da az bilinen bir isim olunca merakım büyüdü açıkçası. Her şeye rağmen beklentimi
