Nisa
@Asintik
Heaven is my baby, suicide's her father
Sakarya
14 okur puanı
Kasım 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Ne yapacağımı, bu halin beni nereye götüreceğini sorma, bende artık kuvvet yok, akıl yok, düşünce yok, yalnız aşk var. Mavzer kurşunu gibi çarptığını yere seren bir aşk…
Okur Takip Önerileri
520 syf.
·
Puan vermedi
·
37 günde okudu
" Neden daha önce cesaret edemedin?" dedi. " İşsiz olduğum zaman? Açlıktan süründüğüm zaman? Şimdikinden hiçbir farkım olmadığı, bir sanatçı, bir erkek, aynı Martin Eden olduğum zaman?
Sayfa 496Kitabı okudu
Tüm bu gördükleri ve Ruth'un davranışları, Martini ne duygulandırmış ne de heycanlandırmıştı. Bütün bunlar sadece zihnen muhteşemdi, sadece zihnen harikaydı.
Sayfa 501Kitabı okudu
"Hayattan hiçbir zaman korkmadım, ama hayata doyacağımı da düşünmezdim. Hayata öyle doymuşum ki, içimde en ufak bir arzu yok artık. Eğer icimde bir parça bile yer kalmış olsaydı, o yer inan ki senin olurdu. Görüyorsun işte, çok hastayım."
Sayfa 502Kitabı okudu
Eskiden uykudan nefret ederdi, çünkü uyku onun değerli vaktini çalıyordu. Günde dört saat uyumak, hayatından kıymetli dört saatin eksilmesi anlamına geliyordu. Uykuya diş bilemişti! Şimdiyse hayata kin duyuyordu. Yaşam kötüydü; damağında acı bir tat bırakıyordu, onu korkutan da buydu. Yaşama hasreti duymayan yaşam, bitmeye mahkûmdu.
Sayfa 510Kitabı okudu
Yapılacak, yaşanacak çok şey vardı. Uykunun, hayatından çaldığı bir dakika bile ona göre çok fazlaydı
Sayfa 178Kitabı okudu
“Ben de seni özlemeyeceğim Eduard. çünkü ölmüş, buradan çok uzaklara gitmiş olacağım. Ve seni kaybetmekten korkmadığım için, benim hakkımda ne düşünüyorsun, ne düşünmüyorsun, umurumda değil. Bu gece senin için çalarken, kendimi âşık bir kadın gibi hissettim. Harikaydı. Hayatımın en güzel dakikalarıydı.”
Ancak bunlar anlatılan öykülerdi, yaşanan değil. Bu meslekte geçirdiği onca yıldan sonra hep aynı soruyu soruyordu: insanlar farklı olmaktan neden bu kadar korkarlar?
Tanrı hep oradaydı, ama insanlar arayışlarını sürdürmek zorunda hissediyorlardı kendilerini, çünkü yaşamın bir iman gösterisi olduğu gerçeği onlara fazla basit geliyordu.
Her insan tektir, her bireyin kendi özellikleri, içgüdüleri, farklı beğenileri, istekleri, serüven biçimleri vardır. Ancak, toplum her zaman belirli davranış kurallarını herkese empoze etme eğilimindedir, tek tek insanlar ise neden bu kurallara uymak zorunda olduklarını merak etmezler.
“İyileştim mi?”
“Hayır. Siz farklı bir insansınız, ama herkes gibi olmak istiyorsunuz. Bu da, bana kalırsa, ciddi bir hastalıktır.”
Dünyanın bütün dağlarında, ormanlarında, bir tek yaprağı bile bir başkasının tıpkısı olarak yaratmamıştır Tanrı. Oysa siz farklı olmayı delilik sayıyorsunuz.
200 syf.
9/10 puan verdi
·
4 günde okudu
