128 syf.
·
Puan vermedi
"Çocukluğunda doya doya sevilmiş, anne baba sevgisine doymuş çocuk; sakin, bilinçli, huzurlu, güleryüzlü, güvenen ve haline şükreden bir yetişkin oluyor. "
Okur Takip Önerileri
Çocuğun doğumdan itibaren en çok ihtiyaç duyduğu şey sevildiğini hissetmesidir. Yıllar önce yaşanan bir vakada yetimhaneye bırakılan bebekler arasından doğumundan sonra ilk üç ay içinde ihmal edilen kucaklanmayan, dokunulmayan, konuşulmayan bebeklerde ölüm oranının yüksek olduğu gözlenmiştir. Anne baba ilgisi gören bebekler en pis ve en kötü şartlar altında bile hayatta kalmayı başarırken, en temiz en donanımlı şartlar altında yaşayan ama dokunulmayan, sevilmeyen yetimlerin böyle bir şansı olmamaktadır. İnsanın sadece bedenden ibaret olmadığı onun bir de can olduğu açık seçik ortada. Canın gıdası sevgidir.
'Çocuk denilen insan fidanında acımanın pek kıt olduğunu veya hiç olmadığını o zaman anladım. '
"İnsan, insanın canavarlığından nereye sığınabiliyor ki bu barınağı o zavallı yaratık keşfedebilsin."
"Dün gece sabaha karşı annem öldü. Mutsuzluktan ölmedi ama mutsuz öldü."
Sayfa 10Kitabı okudu
"İntikam almak için yaşayacak kadar çok sevmiyorum kimseyi."