Kitap küçük bir çocuğun gözünden mizahi bir polisiye olarak ifade edilebilir, fakat benim şahsi görüşüm yazar batıda bir ülkede olsa daha rahat ifade edebilir, çünkü bazı yerlerde '' bunu dememeliyim bu bir çocuk, sonra bir çocuğa neler dedirtti denilecek '' hissiyatı ile yazdığını düşünmekteyim, bence diğer kitaplarından başlamak gerekir ( Oğullar ve Rencide Ruhlar ile Cehennem Çiçeği )
Kitap kolaylıkla okunacak, ince göndermeleri olan , komik ama laubali olmayan , polisiye ama klasik tarzda değil, kesinlikle farklı bir hayal dünyasının ürünü olduğunu özellikle belirtmek isterim.
Herkese iyi okumalar dilerim.
Nilay Hanımı daha öncesinde benim gibi okumadıysanız, kesinlikle denemelisiniz, kitabı okurken Podcast dinliyor hissine kapılıyorsunuz, üstten bir dille anlatmıyor, dertleşiyor, derdine ortak arıyor, araştırıyor, tıpkı bizim gibi bazen takılıp tıkanıp kalıyor, yormadan okunabilecek bir kitap ve keşke küsmese iyiler !
Yakın zamanda haberlerde engelli kız çocuğunun annesi vefat ettikten sonra bir ailenin sahip çıktığı haberini izledikten sonra, kitabın denk gelmesi benzer bir hikayenin olması güzel oldu, Zengin bir aileden gelmesine karşın insanı ilişkileri bu derece dert edinmiş olması bence önemli idi, Son olarak kısa hikayelere önyargılı davranmişim , bence şans verilmeli
Kitap salt bir yemek tarifi kitabı gibi algılansa da aslında yaşayan bir tarihin son temsilcilerinden mesajlar fısıldamakta , kitap adeta değirmende öğütülen bulgurun dilinden yazılmış, sadece kebapların değil efsunlu lezzetlerin ve bu lezzetlerin hikayelerini aktarmaktadır, keyifle okudum, tavsiye ederim.