Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Kitapbiryasamtarzi

Böyledir çünkü bir ölünün yabancısı olmak. Çünkü ölümler bile kalabalıkta kahkahalara dönüşür. Çünkü ölümler bile başkalarıyla bölüşüldüğünde küçülür bir süreliğine. Çünkü ölümler bile yaşadığını anımsatır insana en çok. Ama gidecekler.
Reklam
Sevmekten geri kalanlar, bazen daha bilinçsiz yaşıyor sevişmeleri. Bilemiyoruz ki yeryüzündeki bütün dertleri.
Manipüle edilmiş yorgun kalplerin ayıbı olmaz. Yeniden doğacaksın, neye karar verirsen ver asıl olan hep sen olacaksın.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bir “Nasılsın?” sorusuna hasret kız çocukları…
Hayatını tehlikeye atmak, ölüme yakınlaşmak değildir sadece. İnsan gibi bir yaşamdan uzaklaşmaktır zaman zaman.
Reklam
Başkasının kaderini küçümseyenlerin uçmaya kanatları olmalı. Herkes gibi yürüyenler, aynı göğün altında merhamete inanmalı.
Kınamayın. Herkesin hesabı kendine. Kimsenin ruhuna büyüteçle bakamazsınız ve çıplak gözünüz yetmez her şeyi görmeye.
Bu topraklarda kadın erkek demeden yaşıyoruz varoluşun sancılarını. Ellerimizi, gözlerimizi ve en kuytusunu bedenlerimizin; birer silah gibi dolduruyor cehalet. Birbirimizi vuruyoruz söylenmemiş sözlerle, yerine doğrusu konmamış düşüncelerle yaralıyoruz hislerimizi. Gençlik, kırgın bir kuş gibi ayrılıyor bam telinden kalbimizin.
Öykülerini bilmediğiniz insanların günahlarını not düşmeyin defterinize. Kaleminizin mürekkebi kalbinizi boyamasın karaya. Çünkü yargılanmak cehennemidir insanın ve bazılarının ihtiyacı yoktur bir cehenneme daha…
Hayatta pek çok kötü şey vardır. Ama en kötülerden biri hevesinizin hep aynı yerden kırılmasıdır. Ve bazı kötüler, zayıf gördükleri hevesleri de kadınları da kırmaya programlıdır.
Reklam
Yaşasa da doğmamış ne çok insan var Allah’ım… Ve arafta kalmış yaşamları sömürerek kendine haz devşiren ne çok kötü ruh… Sen bize gerçek kötüyü ayırt etme hassasiyeti ver ve incitmekten eti kabalaşmış olanlara kendini kurtarma cesareti. Çünkü kaç yaşında olurlarsa olsunlar doğabilirler hala.
Bu dünyadan binlerce kadın geçiyor size hiç değmeden. Bu dünyada binlerce çiçek soluyor açtığına hiç değmeden. Şarkılar, şiirler gibi doluyorlar havaya, dokunmaktan imtina ettiğiniz oluyor. Bu dünyadan keder yüklü gemiler kalkıyor denizlerden karaya…
Affedenler hafifleyecekmiş. Affedenler devam edebileceklermiş yollarına. Affetmek büyüklükmüş ve affedenler geride bırakabilirmiş yalnızca. Neyi affedecek bu affetmesi en iyisi olanlar? Banka sırasında yerine geçeni mi mesela? Ya da kuaförde araya girip saçını yıkatanı mı? Kopya çekerek kendisinden daha yüksek not alanları? Son bir adet kalmış elbiseyi kaşla göz arasında kapıp alanı mı affedecekmiş affetmesi en iyi olan? Her şeyin affı mümkün mü bu hayatta?
Sığınacak limanı olmayanlar, sığınacak limanı olanlara imreniyor. Oysa belki de fırtına içinde insanın; ve bazen de limanını kendinden korumak istiyor.
Hayatta en çok; yalnız kalmış, yalnız bırakılmış ve hatta yalnızlığa mahkum edilmiş kadınların nefretini gördüm ayan beyan. Kime, neye yöneldiği bir zaman çok da belli olmayan ama sonra kendi yaşamlarına sirayet edem ve kendilerini hedef alan nefretlerini… Eğer bugün, kötü olduğunu bildiğiniz ala kötü olduğunu dile getirmeye dahi gücünüzün yetmediği kötülerin altında eziliyorsanız, bilin ki çıkabilirsiniz oradan. Onları geride bırakmak ve kendi iyiliğinize doğru yürümektir yapılması lazım olan.
711 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.