Aynada bir soytarı görüyordum. Tanıyamıyordum yüz çizgilerimi. Gördüğüm insan, gözlerimde büyüyor, canlanıyor,var oluyordu. Ben ise,ah ben ise yoktum artık.Ayna vardı. Aynada görülen, içimde yıllarca bir asalak olarak beslenmiş, büyümüş gelişmiş soytarı vardı. Tuhaf elbisesi içinde bana dil çıkarıyor, göz kırpıyor, türlü yüz hareketleriyle alay ediyordu. Ağır anlamlarla yüklüydü kahkahalar, içimde bir noktayı acıtıyorlardı.