Son zamanlarda yalnızlığın çok daha güzel olduğunu anladım. Hep yalnız takılmayı daha fazla istememe anlam veremiyordum. İnsanların keyif kaçırdığını yalnızlıkla tanışınca anladım.
Farabi, söylediği bu sözle cevabı güzel vermiş:
"Zamanın ters, sohbetin faydasız, herkesin bezgin ve her başın bir ağrı taşıdığını görünce, evime kapanıp haysiyetimi korudum."
Sonra baktım doğruluğundan şüphe yok, kafamdaki karmaşıklıkta gitti. İnsanlar neden böyle oldu, neden gittikçe böyle olmaya devam ediyor bir türlü anlayamadım. Selam olsun ahlakını ve haysiyetini koruyanlara!