Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Basri Öğüt
Basri Öğüt
@Basrick
6 Aralık 2004
71 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Beowulf, İngiliz edebiyatındaki ilk destandır. İlk olması hasebiyle de önemi çoktur. Mesela İlk Dönem İngilizce'nin kaydını mükemmel şekilde tutuyor. Destan olduğunu söylemiştim ya, bana kalırsa eser destan türünün ne olduğunu, bir destanın nasıl şekillenmesi gerektiğini çok iyi yansıtmış. Şimdiye kadar yüzlerce çevirisi yapılmış ve yüzyıllardır
Göreceksiniz
"Size, beni hiç tanımamış olan size,
Ben dün gece öldüm. Ama siz yaşamaya devam ettiniz. Binler dün gece öldü ama siz yaşamaya devam ettiniz. Fark etmediniz. O daracık pencerelerinizden kurtulun. Sizi çocukluğumda ilk kez gördüğümde anladım ki iflah olmazdınız. Seneca'nın dört erdeminin hiçbiri yoktu sizde. Bakıyordum size; elinizde son
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022225,6bin okunma
Nilgün Bodur'a üç noktayı öğreten yazar: Stefan Zweig
Bir doktor... Bir hasta... Bir sorun...
Hikâye bir gemide başlıyor... karakterin gizemli birini bulmasıyla... hikâyesini anlatıyor gizemli kişi buna... Doğu Hint Adaları... yalnız bir doktor... ona kürtaja gelen bir kadın... Ve gelişen olaylar...
Stefan Zweig sorumluluk bilincini anlatıyor... Bir doktorun kendi keyfî amaçları doğrultusunda bir kadına bakmayı reddetmesi... ardından ruhsal bunalıma girmesi... kadının çöküşü... Yalnızlık ve onunla gelen kibir... savaş sonrası gelen bunalımlar... pişmanlık...ırkçılık... bu temaları kontrol eden bir doktor var... Amokun pençesine düşmüş bir doktor... Kadının kendisinden yardım istemesinden sonra hayatındaki amaçları yitirmiş, bir yabancı uğruna hayattan vazgeçmiş bir doktor... Tüm bunlar iyi güzel ama kadının üç erkek arasında dönen ilişkisi... Bu da güzel mi, sorarım size... Kadını düşünün... hepimiz doktor doktor diye haykırırken o kadın ne yapıyordu... uşak, kadının kocası... Ve korunması gereken bir sır... Hey, doktor... madem sorumlusun neden o kocaya, o polise de sorumluluk duymadın, soruyorum sana, soruyorum ki neden kendine sorumlu olmadın... Yabancı bir kadın uğruna bütün bunlar niye... Sırf yalnızlığının perçemine oltasını attı diye mi... Haklı mısın şimdi o kadından başka dört kişiyi daha ölümün o soğuk eline teslim ettiğin için... Oldu mu şimdi...
Okur Takip Önerileri
Erotiğin Retoriği
Honoré de Balzac'ın resmen sanat adamıyım dediği kitaptır benim için Bilinmeyen Şaheser. Hem edebiyat hem resim. Azıcık da heykel. Balzac kitabı sanatla çeşnilendirmiş. 1800'lerde 1612'de yaşayan üç ressamla sanatın doruk noktasının ne olduğunu gösterir. Frenhofer, Porbus, Poussin ve Gillette. Kitapta topu topu dört karakter var. Gerçi 43 sayfa
Abcdefghijklmnopqrstuvwxyz
Agatha Christie yine döktürmüş. Kadının beyni nasıl işliyor çözemezsiniz. İster 5 kitabını, ister 70 kitabını okuyun fark etmez. Polisiye edebiyatın kraliçesi olarak nitelendirilmesi boşuna değil. Şahsen kendi adıma ben, Agatha Christie'nin hangi kitabını okursam okuyayım kadına hayranlığım arttıkça artıyor. Polisiye yazmak zordur. Ama kadın yazıyor bee!
Kitap Hercule Poirot'ya gelen bir mektupla başlıyor, bir ihbar mektubu. Katil kendisini ihbar ediyor. Nerede, ne zaman bir cinayet işleyeceğini yazıyor. Bundan sonra Poirot'ya üç farklı mektup daha geliyor ve cinayetler işleniyor. Ve her Hercule Poirot sonu gibi son yirmi sayfa bir solukta okunuyor.
Kitabın bence Agatha Christie kitapları arasında sivrilmesi ve hak ettiği değeri görmesi lazım. Bu kitabın diğerlerine nazaran farklı bir havası var. Farklı bir atmosfer, farklı duyumsamalar... Öyle ki Poirot'nun diğer kitaplarındaki idealist ilkeleri yine bizzat Poirot tarafından silinip süpürülüyor. Katilin o kadar muntazam bir metodolojisi var ki Poirot bile kendi metodolojisini fazla kullanamıyor. Kitapta şu da var ki Agatha Christie bile farklı bir kurgulama yapmış. Poirot'ya acıyorum aslında. Adam her kitapta birbirinden aptal polislerle olay çözmeye çalışıyor.
Bu arada katilin Alexander Bonapart Cust olacağını düşünüyorsanız çok feci yanılıyorsunuz. Çünkü bu Christie'nin metodolojisine aykırı.
Tragic Spoiler Alert
Ahmet Ümit'in ilk romanı olan Sis ve Gece bizi klişeleşmiş bir hikayeyle karşılıyor. Bazı farklılıklar olsa da olay kaybolan bir kızı bulmaya çalışan aşığı.
Sedat adlı istihbarat görevlisi evli olmasına rağmen Mine'ye aşık oluyor. Zamanla Mine Sedat'tan soğuyor ve Fahri diye anarşist bir gençle kaçamaklar yaşıyor. Bundan Sedat'a bahsediyor ve aradan fazla bir zaman geçmeden Mine kayboluyor. Şüpheler ya Fahri'de ya da Sedat'ta toplanacak değil mi? Ama öyle olmuyor. Olaylar öyle bir şekil alıyor ki bir taraf Mine'ye Alman ajanı bir taraf örgüt militanı tabirini yakıştıyor. Sedat ise ne olursa olsun amirini, polisi filan dinlemiyor ve davanın peşinden koşuyor.
Roman teknik açıdan başarılı ama bana gereksiz uzatılmış, yerli yersiz bir sürü karakter kullanılmış gibi geldi. Şeref, Piç Neco, Cuma gibi. Tabii yazarın ilk romanı olduğundan mazur görmek gerek. Kitapta fazlasıyla 80 İhtilali'ne atıfta bulunuluyor. MİT içinde bozulmalar, gruplaşmalar gibi romanı uzatan faktörler var.
Romanda Fahri, Sinan, Metin gibi birkaç karaktere odaklanılıyor ancak polisiye romanların çoğunda olduğu gibi burada da olay bunların altından çıkmıyor. Ahmet Ümit şaşırtıcı olsun diye saçma bir son hazırlamış. Ama bağlantıları kurduğunuzda bu sona erişmek fazla zor değil. Kitabın en iyi olduğu yer ise karakterlerin psikolojilerini iyi betimlemesi.
Sonuçta Ahmet Ümit edebiyatımızın nadide polisiye yazarlarından biri ve onun günümüzdeki hâlini almasında bu eser önemli bir yer tutuyor. Dolayısıyla kitap "efsane, elinizden bırakamayacaksınız, herkesin okuması gereken bir eser" olmaktan ziyade polisiye tutkunlarının es geçmemesi gereken bir eser.
Aşk için ölmeli
"Halid Ziya'ya kadar romancı muhayyilesiyle doğmuş tek muharririmiz yoktur. Hepsi roman veya hikâye yazmaya hevesli insanlardır." diyor Ahmet Hamdi Tanpınar. Bu sözden ne anlaşılmalıdır? Halid Ziya'dan önce roman yazmaya girişmiş insanların teknik açıdan kusurlu, anlatımlarının sade ve sanat yoksunu olduğu. Peki bu doğru mu,
