Azra
@Berceste_Lavinia
Belki bir kitabın aynı sayfasında ağlamışızdır... İşte bu haberimiz olmadığı halde dünyanın en güzel karşılaşması olabilir.
15 okur puanı
Mart 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Kocaman,kırmızı ve kanlı bir şey tepemde dikilmiş dişsiz ağızıyla gülüyordu.
-Kızıl kahkaha bu. Dünya çıldırdığında işe böyle gülmeye başlar. Dünyanın çıldırdığını biliyorsun değil mi? Ne çiçekler var üstünde, ne de şarkılar; derisi yüzülmüş bir baş gibi yuvarlak,pürüzsüz ve kızıl artık. Görüyor musun onu?
-Evet, görüyorum. Gülüyor.
-Bak ne oluyor beynine. Kanlı bir lapa gibi kırmızı ve bulamaç haline gelmiş.
-Bağırıyor.
-Canı yanıyor. Ne çiçeği var ne de şarkısı. Hadi şimdi ben de üstüne uzanayım.
-Çok ağırsın, korkuyorum.
-Biz ölüler canlıların üstüne uzanırız. Üşümüyorsun ya?
-Üşümüyorum.
-İyi misin?
-Ölüyorum.
-Uyan ve bağır. Uyan ve bağır. Gidiyorum ben...
Sayfa 60
Ne düşünüyor? Ölürken bile adını söylemek istemeyen bu insanın ruhundaki umutsuzluğun derinliği muazzam olsa gerek. İsme ihtiyacı mı var? Hayatla ve insanlarla işi bitmiş,onların gerçek kıymetini anlamış ve etrafında kimse yok, ne dostları ne düşmanları,istedikleri kadar bağırıp çağırsınlar,çileden çıksınlar,tehdit etsinler.
Sayfa 50
Sıcak gözyaşlarının buz kesmiş yanaklarından süzülmesini hissetmenin ve korkunç sessizlikte kendi hıçkırıklarını duymanın sancılı lezzetine gönüllü teslim oldu.
Sayfa 14Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsan her şeyi unutarak yaşayabilirdi
Ama her şeyi hatırlayarak yaşayamazdı...
Bazen rüzgarın saçımı dağıtmasına,yağmurun yüzümü ıslatmasına,birilerinin kalbimi kırmasına izin veririm.
Sonra; Saçımı toplarım,şemsiyemi açarım,kalbimi kapatırım.
Hepsi bu...
