G.A: Tanrı'nın, doğası gereği dürüst bir insan yaratabileceğine inanmıyor musun?
Y.A: İnanıyorum. Bunu yapabileceğini biliyorum. Aynı zamanda hiç yapmadığını da biliyorum.
İnsan ruhsal rahatlığını güvenceye almak için ne olursa olsun, her şeyi yapacaktır. Hedefinde bu amaca ulaşmak olmayan bir eyleme, ne zorlanabilir ne de ikna edilebilir.
Kanun şöyle, aklında tut: Bir insan, beşiğinden mezarına kadar asla, ilk ve en önemli amacı, kendi iç huzuru ve ruhsal rahatlığı olmayan tek bir şey bile yapmaz.
Ne başkaları için yaşayabiliyorum, ne kendim için... Başkaları için yaşayabilsem, kendim için de yaşamış olacağımı, mutlanacağımı biliyorum, ama nasıl?..