Yazarın okuduğum ilk kitabiydi. Eyvallah serisini okuduktan sonra okusam daha iyi olacaktı sanki. Hataya düşmüş "açık" bir günahkar olaraktan, kitabi okurken ötekileştirildiğimi hissettim. Fesleğen gibi yarı melankolik, depresif bir arkadaşım olsa ona katlanabileceğim maksimum gün sayısı üç.. Kitabın dili 20 li yaşlarının başında bir
Dini sömürmek mi? Neden dürüstlük, adalet, kadın hakları vb. konuları tema edinen kitaplar hakkında bu konuları sömürüyor şeklinde yorum yazılmazken, konu din olduğunda, sömürmek gibi bir fiil kullanılıyor. Bu kitaplar size okuduktan sonra Allah'ın yolunu bulacaksınız diye bir iddia da mı bulunuyor? Günümüzde onca sapıklıkların işlendiği kitap ve filmlerin yanında böyle Allah'tan dinden ahlaktan bahsedilen kitaplar sıyrıldığında niye hep birilerinin gücüne gidiyor ki? Sürekli birilerini kafamızda kurduklarımızla itham etmekten ne zaman vazgeçeceğiz? Bu kitap Allah'ın yolunu buldurmuyor belki fakat günlük hayatın onca koşuşturmasında bir şeyleri hatırlatmıştır, eminim. Bu sebeple biraz daha objektif bakmanızı isterdim.
sıla yorumunuza katılmamaklat beraber eleştirilerinize de saygı duymuyorum. Belki Türk dili ve edebiyat okudunuz veya eleştirmensiniz bu kadar hatalar yakalamaya çalıştığınıza göre. Yalnız yazınızı okuyunca helal mi haram mı bilemem demişsiniz oysaki helali haramı bilmeniz gerekirdi. Bu sadece bir bilgilendirme demek istediğim şu belki de siz kitabı anlamadınız özellikle okumadan önce de din tüccarlığı ön yargınız devam ediyorsa 😉