İnsanlar sadece kendi hayatları için kaygılandıkları, kendilerini kolladıkları için yaşar sanırdım, oysa onları yaşatan tek şey sevgiymiş. Seven insan Tanrı’ nın, Tanrı da onun içindedir, çünkü Tanrı sevgidir.
Okur Takip Önerileri
Bütün insanlar kendilerini düşünüp kolladıkları için değil, içlerindeki sevgiyle yaşıyor.
Evet, yalnızca bir gezgin, yeryüzünde bir yolcuyum ben! Ya sizler daha önemli şeylerle mi meşgulsünüz?
Yine insanların birbirlerine zehir edecekleri güzel bir gün ! Birbirlerine zehir etmedikleri hiçbir şey yok zaten; sağlık, itibar, sevinç, dinlenme! Bunun sebebi çoğunlukla ahmaklık, düşüncesizlik ve sıkıntı, ama onları dinleseniz, çok iyi niyetliler.
İnsanların diğer insanları kendinden yola çıkarak değerlendirmesinin ne kadar aptalca olduğunu daha iyi anlıyorum.
Bazı şeylerin bizde eksik olduğunu çok sık duyumsuyoruz, eksikliğini duyduğumuz şey de çoğunlukla bir başkasında varmış gibi geliyor bize, sahip olduklarımızın yanı sıra yüceltilen bir parça gönül huzurunu bile ona layık görüyoruz. Böylece şanslı kişinin, yani bizim hayal ürünümüz olan kişinin hiçbir eksiği kalmıyor.
Oysa bütün zafiyetlerimiz ve dertlerimizle yolumuzdan sapmadan çalışmaya devam etsek, başkalarının yelkenleri ve kürekleriyle ilerlediği yolda biz dolaşıp zikzaklar çizdiğimiz halde öne geçtiğimizi sıklıkla göreceğiz - ve - elbette insan bunu ancak başkalarıyla aynı konuma gelince veya onların önüne geçince anlayabiliyor.
Allah ve halk birbirinden tamamen farklıdır. Ancak sosyal açıdan taraf olma, saf tutma açısından “Allah” ve “halk” aynı safta aynı yönde ve aynı konumda yer alırlar. Öyle ki insanın sosyal , ekonomik ve yaşam biçimiyle ilgili bütün ayetlerde Allah kelimesi yerine nas (halk) sözcüğü konabilir ve aynı şekilde nas sözcüğü yerine Allah kelimesi konabilir.
Zihnin asla yorulmadığı, uzaklaşmadığı, işkence edilmediği, korkmadığı ya da şüphe duymadığı ve pişman olmayı hiç hayal etmediği tek şey öğrenmektir.
Ben insanın neden yaşadığını bilmesi gerektiği anlamında bir tinselliği düşünüyorum; insan, yaşamının anlamı üzerine kafa yormak zorundadır. Tüm bu sorunlar üstüne düşünmeye başlamış bir insan, zaten içindeki ışıkla belirli bir biçimde aydınlanmış demektir; artık bu sorun, onun her an aklındadır, yola koyulmuştur bir kez.
Sabır nedir? Bize göre “sabır” suret-i mutlakada “katlanmak” demektir. Neye katlanmak? Her şeye. Daha doğrusu katlanılmayacak şeylere. Mesela zelil (aşağılık) olmaya,hakaret görmeye özetle insanlık onurumuzu lekeleyecek musibetlerin hepsine. Aman yarabbi. Kur’an ne söylüyor , biz ne anlıyoruz. “Sabır” katlanmak değil,göğüs germektir. Neye göğüs germek? Sonunda katlanılmayacak acılara katlanmak ıztırabına mahkum olmamak için, önceden her türlü zorbalıklara, her türlü sıkıntılara, mertcesine , insancasına göğüs germek.
Berra Vural
, 2019 okuma hedefini ekledi.2019 OKUMA HEDEFİ
12/80 kitap - %15 tamamlandı
12 kitap okudu
80 kitap
3.144 sayfa
0 inceleme
10 alıntı