Aşmaya kesin kararlı olduğumuz engeli aşamayayız, ama hayata kapılıp o engelin etrafında dolaşır, önüne geçeriz; o zaman dönüp uzaktaki geçmişe baktığımızda, engel o kadar görünmez olmuştur ki, zorlukla seçeriz onu.
Matt Haig insan olmayı insanlara anlatmaya devam ediyor. Benim için yazarın son sözünde dediği ‘insan olmanın tuhaf ve çoğunlukla korkutucu güzelliğine bakma girişimim…’ cümlesi kitabın kısaca özeti olabilir. Evrende ne kadar az yerimiz olduğu ve bir o kadarda duygularımızla ne kadar çok varolduğumuzu yüzümüze vuruyor. Çok beğendiğim bir bilimkurgu kitabı oldu. Herkese gönülden tavsiye ediyorum.