Jean-Paul Sartre “CEHENNEM ÖTEKİDİR” derken insanların güvenilmezliğine hep kazık atmalarına adilliğine vurgu yapılmamaktadır ötekine olan derin ruhsal ihtiyacımız tabiri caizse bağımlılığımız ötekini tam olarak bizim için cehennem kılar.
Nietzsche ile ilk tanıştığım kitap oldu.
Kitabın aman aman bi senaryosu yok, ki felsefe kitaplarının genel yapısı budur.
Dr. Breuer ile Nietzsche’nin diyaloglarından oluşan insanı alıp götüren, düşündüren,işte bende bunu düşünüyordum ama ifade edemiyordum hemde bu kadar az kelime ile dedirten çokca paragraflarla dolu. Kitap o kadar derin ki bazen bir cümleyi defalarca okuyabiliyorsun sınav döneminde olmama rağmen kendimi alamadığım, düşünmekten ve o derin sularda yüzmekten geri duramadığım bir kitaptı sığ beyinlere hitap etmez ama derin insanlara daha da derin sular olduğunu öğretir ama buna hazır olmayanın vurgun yemesi an meselesi iyi ki okudum dediğim kitapların en başında çok kez defalarca okuduğum satırların heybesi öyle ağır ki düşünmek yoruyordu ama bu güzel bir yorgunluktu beni büyüten… Felsefe böyle yapılır;hayat,amaç,derinlik,insan ve eylemleri böyle sorgulanır dedirten bi deneyimdi beni çokca etkileyen sayfalarla doluydu iyi ki okumuşum iyi ki…
“ANLAM HER ŞEYİN ANAHTARI OLABİLİR.”