Telefon elimde ama kızımın numarasını hatırlayamıyorum. Hep hızlı aramayı tuşlayarak arardım. Kızımın telefon numarasını bile bilmiyorum. Kendi evladımı arayamıyorum. Bundan başka bilmediğim ne çok şey vardır kimbilir.
Bedirhos da ağlıyordu, “Karıcım,” dedi , “Ölmek zor bir şey değil, zor olan yaşamak… Alis’i bırakıp nereye gidiyorsun? Yaşamayı deneyeceğiz. Yaşamaktan vaz geçmek yok, son umut tükenene kadar yaşayacağız…”
Para bitince kadınların terk edip gideceği sanılmamalı. Erkeğin parası bitince, hevesini kendiliğinden kaybeder, gülerken bile güçsüzleşir. Sonra tuhaf bir şekilde kıskançlaşır, dengesizleşir ve nihayet adam kadını terk eder.
Eve gidince atın televizyonu pencereden! Evde televizyondan boşalan yere güzel bir kitaplık kurun bir an önce. Doldurun rafları en tatlı kitaplarla, gözler görmesin o kutuyu bir daha.