Çocukken alınan o kalp yaraları kimimizi abat eder , kimimizi de berbat . Marifet kaderimiz güzel olmasa da hayatın bize kapattığı kapılara yeni bir anahtar uydurabilmekte…
Yıllar sonra kurduğunuz hayallerden daha büyüğünü hayat size verince bir zamanlar nasıl olsa olmaz diyerek kurduğunuz hayalleri unutacaksınız . Kavuşunca biten aşklar gibi hakkını vermeyeksiniz o hayallerin…
Hayat duranı sevmez , çalışanı , uğraşanı , onunla mücadele edeni sever. Bir yıkar , iki yıkar , üç yıkar …Sonunda pes etmeyi de bilir. İşte o zaman yokuşlar iniş olur , karşından esen rüzgar arkana geçer
Kimden doğduğun , nasıl bir ailenin içinde büyüdüğün önemlidir. Yazgının ilk paragrafıdır onlar . Doğduğun şehrin bile bir kodu vardır bu yazgıda .Üzerine parçalar ekleye ekleye ya da sadece bunlar yüzünden eksile eksile yaş alırsın.
Ne vakit kaybettim inancımı ben dünyaya? Yedi yıl önce mi? Bir yıl önce mi ? Hiç mi inancım yoktu? Uyusam… Her şeyi unutarak uyansam…Hiçbir şey kalmasa aklımda ; düşünecek , anımsayacak , pişman olacak hiçbir şey…