... başka insanların yüzüne bakabilmek için ilk önce kendi yüzüme bakabilmeliyim. Başka insanların çoğunluğunun düşüncelerinden bağımsız hareket eden tek şey insanın vicdanıdır.
Sevgi, kişiyi diğer insanlardan ayıran duvarları yıkan, onu diğerleriyle birleştiren, insanın içindeki etkin güçtür. Sevgi, kişinin soyutlanma ve ayrı olma duygularını yenmesini sağlar, kendisi olmasına, bütünlüğünü yitirmemesine yol açar.
Başarı, itibar, para, güç, hemen hemen tüm enerjimizi bunları nasıl elde edeceğimizi öğrenmeye harcarız. Sevmeyi öğrenmeye ise verecek hiçbir şey kalmaz.
... bilmiyorlar, düşünmüyorlar ki kader bizim kendi hareketlerimizin neticesinde kendimizin verdiği bir isimdir. Bütün çektiklerimizin yalnız kendi sersemliğimizin neticesi olduğunu bilmek istemeyerek kendimizi mesuliyetten kurtarmak için uydurulmuş bir sözdür.
... her şey daha kötüye gidiyorsa bütün bunlar dünyanın bu düzeninin doğal olmadığını gösteriyor. İnsan bu durumun dayanılmaz olduğunu düşünüyorsa, bir zamanlar düzenin şimdikinden çok daha farklı olduğuna ilişkin anıları olması gerekmez miydi?
Sanat insanı kanatlandırır, uzaklara, çok uzaklara götürür. Pislikten, küçük çıkarlardan bıkan, isyan eden, aşağılanan, öfkelenen herkes huzuru ve tatmini ancak güzel olanda bulabilir.
... bütün dünya hayal kurar: Bizi birbirimizden ayıran şey, o hayalleri gerçekleştirecek gücümüzün ya da kendiliğinden gerçekleştiğini görecek kadar şansımızın olup olmamasıdır.
Karşısında alçalacağım bir şey varsa, o da kendi açtığım bayraktır; kendi yüzüme karşı attığım kahkaha duyunca selam duyduğum boru sesi, kendimi doğurduğum şafağın yaratıcısıdır.