"... bütün sanat eserleri belleğe dayanır. Belleği billursu hale getirmenin, somutlaştırmanın araçlarıdır. Bir ağacın üzerin deki bir böcek gibi, sanatçı da asalak gibi çocukluğundan bes lenir. Sonra biriktirdiklerini harcar, yetişkin olur ve olgunluğu da son noktadır... diyor Tarkovski. . . *