Diğer dillerde bir nesneye işaret etmek için sadece tek bir kelime yahut birbirlerinin yerine bir veya daha fazla kelime söz konusu olabilirken, Klasik Arapçada çok geniş bir kelime yelpazesi vardır ve her bir kelime kendine has anlamlara sahiptir. O kadar ki tek bir kelime, işaret ettiği nesnenin -tüm özellikleriyle beraber- detaylı bir resmini ortaya koyar. İşte bu nüanslar ve imalar genelde tercümede kaybolur.