Derya Ünal
@Derya1980
Herborn
28 Temmuz
7 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
“Cehennem, acı çektiğimiz yer değildir. Cehennem, acı çektiğimizi hiç kimsenin bilmediği yerdir.”
“Bir anne-babanın en büyük suçu, çocuğunu tanımamak, anlamamaktır.”
“Zeki ve gerçekten ciddi, Çalışkan kişiler, yaptıkları işin edebiyatını yapan, yücelten insanlardan hazzetmezler.”
“Yalnızlığımız değerlidir; bir başkasını da hayatımıza, yalnızlığımızdan değerli olduğu ölçüde ve hak ettiği sınırlar dahilinde alabiliriz.”
“Yetişkinler itaati büyümekle karıştırırlar; halbuki itaat, çocuğun en büyük ahlaksızlığıdır.”
“ÇOCUK, dünyadaki en değerli varlıktır, çünkü yenidir, anne ve babanın birleşiminden olmasına rağmen onlardan ayrı olan, nitekim onlardan ayrı olduğu için ve onlardan ayrı olabildiği ölçüde değerli olabilen bir varoluş biçimini temsil eder.”
“Evet, insan çocukluğudur.”
“...bir insan en çok, kendi çocuğuna davranırken kimse o’dur.”
“Birinin bir başkası üzerinde baskı kurmasının normalize edilmesi, ailede başlıyor.”
“Acı, geçer; ama acı çekmiş olduğumuz gerçeği, hep bizimle kalır.”
(çocuk) “...’öteki’, sizin kurduğunuz hayata eğreti şekilde uyması beklenen bir fazlalık, kendi hayatı olmayan pasif bir varlık, bir misafirdir.”
“‘Kaç yaşında olursan ol, anne/babanın gözünde hep çocuksunuz,’ gibi sözler, çocuğun benliğine vaktiyle saygı duymamış anne/babanın çocuk büyüdüğünde de o benliğe artık kolay kolay saygı duymayacağı gerçeğini ortaya koyuyor.”
“‘Senin karşında çocuk yok!’ diyerek, çocuğa karşı her tür muameleyi, yalanı, sınırlarına müdahaleyi, saygısızlığı, hatta istismarı da meşrulaştırmış oluyoruz aslında.”
“Her değişim sancılı bir süreçtir. Değişen ile bu değişime tanık olanlar arasında bir tür ebeveyn çocuk ilişkisi yaratır. Geçirdiğin değişimi seyredenler kendi düşüncelerini ve yeni yaratımını özgürce sunduğunda onlardan bağımsız hareket etmiş olmandan ötürü tedirginlik duyarlar."
Meryem ve Cemal’in yaşamak zorunda kaldıkları acı gerçekler, sapık bir aile büyüğünün ört bas etme hikayesidir aslında, cahillik de tabii bu işin ekmeğine yağ sürer... Onların bu hikayesi İstanbullu Profesör Dr. İrfan Kurudal ile kesişir. Kıt kanaat geçinen bir ailenin oğlu olarak okumuş olan Profesör bunalıma girer ve karısı Aysel de dahil herşeyi bir mektup ile terk eder...
Okur Takip Önerileri
“Bu dünya bir penceredir/ her gelen baktı geçti...”
“Merhamet zulmün merhemi olamaz!” “Asil insanların en neşeli zamanlarında bile bir hüzün vardır, daha düşük ruhlar ise en sefil zamanında bile neşelidir.”
"Adalet tartışmaya açıktır. Güç ise ilk bakışta tartışılmaz biçimde anlaşılır. Bu nedenle gücü adalete veremedik, çünkü güç, adalete karşı çıkıp kendisinin adil olduğunu söylemişti. Haklı olanı güçlü kılamadığımız için de güçlü olanı haklı kıldık."
“Zaten küçüklüğümden beri saadeti israf etmekten korkar,bir kısmını ilerisi için saklamak isterdim...”
Sayfa 73 - YKYKitabı okudu
